Chapter 5(Unicode+Zawgyi)

330 12 4
                                    

'ဦး....ငယ်....ဒါ...ဒါက...ဘယ်လိုတွေဖြစ်ရ.......တာလဲ...????'

လွန်းလေးသတိပေးလိုက်မှ ဦးငယ်ဟာ ကပိုကရိုဖြစ်နေသော သူ့ရဲ့ အဝတ်ကိုအသာပြင်ပြီး အကိုစူးရှရဲ့ လက်ကိုဆွဲကိုင်ကာလွန်းလေးနားကို လျှောက်လှမ်းလာခဲ့သည်..............

'အော်.........မင်းက ငါမခေါဘဲနဲ့ ဘာကိစ္စ ငါ့ရှေ့ကိုရောက်နေတာလဲ...ဟမ်....'

'ဟို......ဟို...ဦးငယ်ကို...breakfastက....အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလို့.........လာ.......ပြော.........'

'မင်းမှာသောက်သိတရားမရှိဘူးလား........??'

'ဟမ်.........'

'ငါဘာလုပ်နေလဲ မင်းမမြင်ရအောင်ကန်းနေလား.....အခြေအနေကြည့်ပြီး ငါ့နဲ့ စူးအနားကနေ မင်းရှောင်သင့်ရင်ရှောင်နေပေါ့ သောက်ရူးရဲ့...........'

'ဟင့်..........ဘယ်...ဘယ်လိုပြော...လိုက်တယ်.....အင့်.........အကိုစူးရှနဲ့ ဦးငယ် ...အခုလို ဧည့်ခန်းထဲမှာဖြစ်ချင်တိုင်း...ဟင့်...ဖြစ်နေတာကို...လွန်းလေးက ..ရှောင်ပေးရမယ်ပေါ့...ဟုတ်လား...ဦးငယ်.....ဦးငယ် အရမ်းလွန်လွန်းတယ်လို့မထင်ဘူးလား.....လူတစ်ယောက်မှာသီးခံနိုင်တဲ့ အတိုင်းအတာတစ်ခုဆိုတာတော့ရှိတယ် ဦးငယ်.....အခုလိုကျွန်တော့ရှေ့မှာဖောက်ပြန်ချင်တိုင်းဖောက်ပြန်နေတာကိုကျွန်တော်က မမြင်ချင် မသိချင်ဆောင်ပေးရအောင် လွန်းလေးက အရူးမဟုတ်ဘူး...................ဟင့်.........'

'ဘာလဲ......မင်းကိုငါက နည်းနည်းပစားပေးထားလို့ စောင်းကြွနေတာလား....ဟမ်..ခွန်းလွန်းသော်........'

ပြီးနောက်ဦးငယ်ဟာလွန်းလေးရဲ့အနားတိုးလာကာလွန်းလေးရဲ့ဆံပင်ကို အားနဲ့ဆွဲကိုင်လိုက်ပါတော့သည်.......

'အ့....နာတယ်..ဦးငယ်...လွှတ်....လွှတ်ပါ......'

'နာတတ်တယ်ပေါ့....ဟုတ်လား....မင်းကို နာတတ်မယ်လို့တောင်မထင်ထားဘူး........'

'အ့.....ဟင့်.....'

'စူး.........ကိုယ့်ကိုအပြင်ကစောင့်နေ........ကိုယ်လာခဲ့မယ်.....'

'အင်း...အင်း.........'

'ကဲ...ဆက်ရအောင်...မင်းငါ့ကိုပြောတာက မင်းက ငါ့ကို သီးမခံနိုင်ဘူးပေါ့..........ငါက ဖောက်ပြန်တယ်..ပြီးတော့ မင်းအရှေ့မှာ..ဟုတ်လား....ဟား..ဟား....ဖောက်ပြန်တယ်ဆိုတဲ့စကားပြော၇အောင် မင်းနဲ့ ငါနဲ့က ဘာဆိုင်နေလို့လဲ...ဟမ်....ခွန်းလွန်းသော်....မင်းအပေါက်ကဖြေလေ.........'

ရူးမတတ်အောင်ချစ်ခဲ့ရပါတယ်ဦးငယ်...သို့သော်Where stories live. Discover now