Chapter 8(Unicode+Zawgyi)

437 15 0
                                    

'အင်း.......လက်ထပ်ပါ....ကလေးကိုလက်ထပ်မယ်မဟုတ်လားဟမ်.......???'

အဲ့နေ့က ကလေးငယ်က ကိုယ့်ကို ချစ်တယ်လို့ ပထမဦးဆုံး နှုတ်ကဖွင့်ပြောခဲ့တယ်...ကလေးငယ်ပြောတဲ့အတိုင်း သူလေးကိုလက်ထပ်ပါ့မယ်လို့ ကတိလည်းပေးခဲ့မိတယ်.....

ကိုယ် အရမ်းပျော်တယ်ကလေးငယ်....

နောက်ဆုံးတော့ ကလေးငယ်ကိုကိုယ် ပိုင်ဆိုင်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့ အသိက ကိုယ့်ကိုရူးမတတ်အောင်ကို ပြုစားနိုင်ခဲ့တယ်.....

ကလေးငယ်ရဲ့ သဘောကျ လက်ထပ်ပွဲကို အကျဥ◌်  းချုံးလေးစီစဥ◌်   ပေးပါဆိုလို့ ကိုယ် ကိုယ့်အသိလေး ၆ယောက်နဲ့ ရပ်မိရပ်ဖအနည်းငယ်ကိုသာဖိတ်ကြားခဲ့တယ်.......

အခုရက်ပိုင်း လွန်းလေးနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ weddingကိစ္စ စီစဥ◌်  ရမှာရောနဲ့ ကလေးကျန်းမာရေးအခြေအနေကိုစိတ်မချတာကြောင့် ကလေးတို့အိမ်မှာလိုက်နေဖြစ်တယ်လေ.....

'ဒေါက်..ဒေါက်.....'

'ကလေး...ကလေး....လွန်းလေး....အိပ်ပုတ်ကလေး..မထသေးဘူးလား....???'

'ဦး....နိုင်..????ဝင်ခဲ့လေ.....'

'အင်း....'

အထဲကိုဝင်သွားလိုက်တော့ cartoon Jersey ဝမ်းဆက်ကလေးနဲ့ အိပ်မှုံစုံဖွားဖြစ်နေသောကလေးငယ်ကိုတွေ့လိုက်ရတော့ ဦးနိုင်တစ်ယောက်ရင်ဘတ်ထဲပြာယာတွေခတ်ကုန်တော့သည်.....

'က...က..လေး....'

'ဝါး....အွန်း....ဦးနိုင်....ဝင်လာဆိုတာကိုအခန်းပေါက်မှာငုတ်တုတ်မေ့နေတာလားဗျ....စကားကလည်းအထစ်အထစ်နဲ့....'

'ဂလု.......'

'ရေဆာနေတာလားဟမ်..????ပြဿနာဘဲ...လွန်းလေးအခန်းထဲမှာရေဘူးမရှိဘူး..'

'မ..မဟုတ်..ပါဘူး....ဟို....ဟို....'

'ပြောပါဗျ.....'

'ကလေးက အသည်းယားစရာကောင်း....နေလို့..အဟမ်း.....ကလေးပေါက်စကျနေတာဘဲ...cartoon ဝမ်းဆက်ကလေးနဲ့...'

ရူးမတတ်အောင်ချစ်ခဲ့ရပါတယ်ဦးငယ်...သို့သော်Where stories live. Discover now