Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✨
Elinin tersiyle yüzünden akan damlayı sildi. Ardından benden hiçbir tepki beklemeden odadan çıkıp gitti. Sırtımı verdiğim duvarda kayarak yere çöktüm. Zihnim bulanıyor, ellerim titriyordu. Dünyada başıma gelmesinden en korktuğum şeyle yüz yüzeydim.
Onu kaybetmiştim.
Bomboş gözlerim karşı duvara sabitli kalırken dakikalarca öylece oturdum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Boşluktaydım. Sanki birisi sırtımdan beni uçuruma ittirmişte bir türlü yere çakılmıyordum. Sadece düşüyordum. Rüzgar ve basınç tüm tenimi kasıp kavuruyordu. Ama ölemiyordum...
Göğsüme giren sızıyla tişörtümü üstünden kalbime bastırdım. Benden gidişinin bu kadar acıtması normal miydi?
Yanıma oturan bedeni hissettiğimde Naruto olmadığını biliyordum. Tepki vermeden karşıya bakmaya devam ettim. Bana uzattığı yakılmış sigaraya gözlerim kaydığında elimi uzatıp aldım. Oda benim gibi sırtını duvara vermişti. Bir süre sadece zehirli dumanı içimize çektik. Odada gri sis dolanmaya başlarken biten izmariti yerde söndürdüm.
"Ne yaşadığınızı sadece onun gözünden dinledim... Ama biliyor musun? Şu haline iki saniye bakmak bile suçsuz olduğunu anlamama yetti"
Yabancının tekiyle olanları konuşmak gereksizdi. O yüzden sessiz kalarak omuz silktim.
"Sizi sadece bir gündür tanıyorum. Ama bu hissi biliyorum. Onu kaybetmenin verdiği can acısını. Seni bıraktığı an nefesin kesilir. Sanki o tekrar gelene kadar bir daha soluyamazsın... Boğulursun. O uzaktayken yuttuğun her bir damla su zehir gibi hissettirir. Dinlemeyeceğini bilsemde ufak bir tavsiye. Sakın izin verme"
Başımı ona çevirdim.
"Neye izin vermeyeyim ?"
Yutkundu. Dolan siyahlarını kapatıp başını duvara yasladığında onu izliyordum.
"Kaybolup gitmesine... Tekrar dönmezse o zaman bittin demektir dostum. Hayatın ızdırap olacak"
Onun gibi kafamı betona verdiğimde ortamızdaki sigara paketinden bir dal daha çıkartıp yaktım. Dudaklarıma götürdüğüm zehri içime çekerken başımın ağrısı her an artıyordu. Bedenim hâlâ dün gece vücuduma giren uyuşturucuyu sindiremiyordu. Sersemlik sabitti.
"Beni görmek istemiyor"
Güldü.
"Haklı... Seni dinlemeyecektir. Başka bir yolunu bul. Yeterki o uçağa binmesin"
