Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
✨
Sabah erken kalkmıştım. Naruto hâlâ uyuyordu. Yerimde doğrulup yanımdaki bedenin anlını öptüm. Yataktan yavaşça ayrılıp alt kata indiğimde Naruto nun telefonu çalıyordu. Birkaç adımda koltuktaki telefonun yanına ulaşıp elime aldığımda abimin aradığını gördüm. Görüntülü konuşmayı başlatarak açtığımda ciddi görünüyordu.
"Günaydın Sasuke"
"Günaydın? Bu yüzünün hali ne bir şey mi oldu ?"
İtachi rahatsızca etrafa bakındıktan sonra yutkunup sakince konuya girdi.
"Az önce Sasori geldi"
Gerginliğim artarken ciddileştim.
"Ne oldu ?"
"Seni sordu. Günlerdir kayıp olduğunu söyledim. Başta ikna olmamış gibi görünsede benden söz alamayınca çekip gitti"
Bunun olacağını tahmin etmiştim. En azından abime zarar vermeye kalkmamıştı. Nefes verdiğim sırada abim tekrar konuştu.
"Sasuke bu çocuk pes edecek gibi değil. Çok dikkatli olun. Şehirden ayrıldığını öğrendiği an bitersiniz. Daha da öfkeli bir şekilde arayacaktır seni"
Yorgunca başımı salladım.
"Biliyorum İtachi... Şimdilik güvendeyiz en azından. Sen orada dikkatli olmaya devam et. Ve arada bir Sakuraya göz kulak ol lütfen. Bize en yakın kişi Sakura olduğu için Sasorinin saldırmaya yer arayacağı ilk isim o olacaktır"
İtachi memnunca onayladı.
"Merak etme onu ihmal etmiyorum. Kapatıyorum şimdi dikkatli olun"
Görüşme sonlandığında telefonu koltuğa koyarak mutfağa gittim. Kahvaltılık bir şeyler hazırlarken bir yandan da düşüncelerle boğuşuyordum.
Ben öylece kaçmıştım evet ama geride kalanlar ne olacaktı? Herkesi götüremezdik. Sasorinin öfkesi benimle sınırlı kalırdı umarım. Eğer yakınlarıma zarar vererek dönmemi sağlamaya çalışırsa hiç iyi olmazdı.
Başta Sakura ve İtachi olmak üzere tanıdığım herkes tehlikedeydi.
Nasıl bir işin içine düşmüştük...
Durup durup Deidaraya kızıyordum. Her şey bitecekken bir anda bana saldırmamış olsaydı bunların hiçbiri başımıza gelmeyecekti. Ne o ölecekti ne de Sasori delirecekti.
Sırıttım. Tabağını ona uzattığımda belimden ayrılıp mutfak masasına oturdu. Karşısındaki sandalyeyi çekerek yerimi aldığım sırada sabah öğrendiğimi anlatıp anlatmamak arasındaydım. Naruto gergin ifademi fark etmiş olacakki masadaki elimi tuttu.
