✨
Sasuke o gün hiçbir şey yapmadı. Ne Narutoya açıklama yapmaya çalıştı ne de gitmesine engel olacak bir şey söyledi. Bedenini kaldırıp savaşacak gücü kendine bulamıyordu. Birkaç gün önce birlikte uyudukları yatakta yalnızdı. Her taraf onun kokusuyla doluyken Naruto yoktu. Gerçekler hançer gibi kesip gidiyordu Sasukeyi. En son ne zaman bu kadar yorgun hissettiğini bilmiyordu. Belkide ilkti. Her şey o kadar üst üste geliyordu ki. Nefes alacak alanı kalmamıştı. Bunca zaman direnebilmesinin tek sebebi Narutoyken şimdi onu da kaybetmişti. İki gündür uyumuyor, yemek yemiyordu. Bedeni bitik haldeydi. Bugün Naruto nun uçağı vardı. Kalkıp gitmek zorunda olduğunu biliyordu.
Onu durdurmak zorundaydı.
Ay Dünyanın peşini bırakır mıydı hiç?
Yerinde doğrulup banyoya girdi. Karşısına böyle bitik bir halde çıkamazdı. En azından temiz görünmeliydi. Kısaca duş alıp üstüne bir şeyler geçirdikten sonra evden çıktı.
Uçağa saatler kalmıştı.
Sasuke havaalanında onu bulmayı umarak taksiye bindi. Yol boyu camdan kapalı gökyüzüne baktı. Hayatı yeterince karanlık değilmiş gibi bugün havada kötüydü. Sanki her şey olumsuz bir işaret taşıyordu. Derin bir nefes aldığında telefonu çaldı.
Bilinmeyen numara onu ararken Sasuke kaşlarını çattı. Emin olamayarak telefonu açtı.
"Vay vay vay... Sasuke hazretleri..."
Duyduğu sesle beyninde şimşekler çaktı. Sasoriydi. Numarasını bulmuştu. Sasuke sessizliğini koruduğu sırada Sasori tekrar konuştu.
"Suskunu mu oynuyorsun? Oyna bakalım. Sevdiceğinin bana misafir olduğunu duyunca da oynayacak mısın acaba?"
Sasuke yutkundu. Kafasından aşağı dökülen kaynar suları durduramıyordu. Taksiciye durması için işaret etti.
"Neredesin?"
Sasori güldü.
"Sesini özlemişim ha şöyle... Valla senin yüzünden masrafa girdim ev kiraladım bugünlük. Konum atayım sensiz olmaz şimdi"