Ağır alkol kokulu barın bir köşesinde oturumuş arada içkisini yudumluyordu genç adam. O kadar sıkılmıştı ki yapacak bir şeyler arıyordu. Ailesi onu istemiyordu daha doğrusu yaptığı işi istemiyordu. Yıllarca okuyup şimdi ise dövme dükkanında çalışmasını istememişlerdi. Ama hayali buydu. Tam olarak dövme dükkanı değil de, hayali özgür olmaktı.
Yıllarca ailesinin istediği örnek öğrenci olmuştu ama bunun sadece basit bir aferin cümlesinden başka bir getirisi olmamıştı ona. Yaşıtları eğlenirken o dershaneye gidip ders çalışıyordu.
Şimdi ise artık örnek bir evlat değil yoldan çıkmış bir evlat olmuştu. Yaptığının yanlış olduğunu düşünmüyordu aksine mutluydu. Özgürdü artık
Masada otururken gözü bir yere takılmıştı. Muhtemel kendi yaşlarında bir genç, kızın çantasından cüzdanını almıştı ve kız fark etmemişti. Kızla konuşup flört ediyordu. Cüzdanı alan genç kızdan izin alır gibi yapıp lavaboya ilerlemişti.
Peşinden gidip gitmeme konusunda kararsız kalmıştı. En sonunda yerinden kalkıp lavaboya ilerledi.
Hyunjin. Kafasını hafif kapıya yaklaştırıp sesleri dinliyordu. Birden içeri çekilmesi ile sendeledi. Dövmeli bir el ağızını kapatmıştı. Bu cüzdanı çalan çocuktu.
"Kahraman olmaya mı karar verdin? Beni izlediğini biliyordum"
Çocuğun yüzünü incelemeye başladı Hyunjin. Göz altları hafif siyah, dudağının kenarında yara izi vardı. Ağzını kapatan elinde ise yer yer dövmeler vardı.
"Beni incelemeyi kes. Ne istiyorsun? Kahraman olmak mı, parayı bölüşmek mi?
Hyunjin'in yeni yeni aklına gelmiştii tehlikede olduğu. Belki bu genç onu yaralayabilirdi ya da öldürebilirdi.
Karşısında ki gencin elini ağzından ittirdi.
"Ellerini çekersen konuşacağım. Hayır kahraman olmak istemiyorum, parayıda bölüşmek istemiyorum. Sadece eğlenmek istiyorum"
Karşısında ki gence doğru adımlayıp bu sefer onu duvar ile arasına aldı. Dudaklarına yaklaşıp dilini gencin dudaklarının üstünde gezdirdi. Karşısında ki genç elini yumruk yapmış ona vurmayı planlıyordu ama Hyunjin ellerini tutup parmaklarını birbirine kenetledi.
Kulağına yaklaşıp fısıldadı Hyunjin "Neden beni de ortağın yapmıyorsun? Birlikte iyi bir ikili oluruz?
Hamle sırası karşısında ki gençteydi. Hızlı bir hareketle Hyunjin'i kapıya yaslayıp kulağına yaklaştı.
"Benim kadar iyi misin? Sanmıyorum. Sırf eğlenmek için seninle başımı belaya sokamam"
"Hadi ama sana yardımcı olurum. Yakışıklı bir yüze sahibim insanları kolayca ikna edebilirim"
"Senden yardım istemiyorum şimdi istersen git beni şikayet et"
Hyunjin karşısında ki gencin dudaklarına yaklaşıp öpmeye başladı. Genç karşılık vermiyor ama en azından onu itmiyordu. Hyunjin durumdan faydalanıp alt dudağını ısırdı. Genç, küçük bir inleme bırakmıştı. Hyunjin ellerini gencin tişörtünden içeri geçirdi. Karşısında ki genç ellerini kalçasına atıp sıkmaya başladı. Hyunjin durumun ilerleyeceğini fark etmiş bu yüzden sırıtıyordu. Hyunjin bacaklarını karşısında ki gencin beline dolayıp kucağına çıktı. Nefes almak için sesli bir şekilde gencin dudaklarından ayrıldı. Kafasını geriye yaslayıp soluklandı.
"Adın ne senin?"
"Minho"
"Bende Hyunjin, tuhaf bir tanışmamız oldu"
"Hmhm"
Hyunjin hala Minho'nun kucağındaydı. Nefesleri düzene giriyordu ama Minho belindeki elleri gevşetmeye başladı. Hyunjin yavaş yavaş aşağı kayıyordu. Sürtünerek Minho'nun kucağından inmişti.
"Ne diyorsun? Ortak olacak mıyız? Bonnie ve Clyde'ın modern versiyonu oluruz?"
"Yarın yine burada olursan konuşabiliriz"
"Neden şimdi değil?"
"İşlerim var"
"Evet alt tarafında halletmen gereken şeyler var"
"Seninde öyle"
Hyunjin gülümseyerek kapıdan çıkmış Minho'yu arkasında bırakmıştı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sea yine ben Bu ficden çok ümitli değilim ama yayınladım işte
