My Brother's Obsession (MBO)

Chapter 8

SAOROS'

Nasabi sa amin ni Sister Alma na may darating daw ngayon na mga panauhin galing maynila. Mag-do-donate daw ang mga ito para sa mga bata dito sa bahay-ampunan, at syempre, tuwang-tuwa ang lahat.

Maaga palang ay gising na kaming lahat including the small kids. I can see the excitement into their faces kaya hindi ko maiwasan na mapangiti. Paniguradong mamaya ay uulanin na naman kami ng mga laruan at pagkain galing maynila. Every twice a year kasi ay may pumupunta dito para mag-donate. I heard na isang kilalang pamilya daw ang pupunta ngayon dito, kaya naman todo ang aming paghahanda para sa nalalapit nilang pagdating.

Nagkanya-kanya kami ng linis sa buong paligid. Napagkasunduan pa namin ni Jadah na manguha ng mga mangga para ibigay sa mga panauhin. Alam kong maliit na bagay lamang iyon pero mas mabuti ng may maibigay kami pabalik, pa-thank you lang mula sa aming lahat.

Right now ay nandito kami ni Jadah sa ibabaw ng puno. May dala kaming basket na syang paglalagyan namin sa pinitas naming mga mangga.

"Tama na siguro 'to," pagtukoy ko sa mga mangga na nasa loob ng basket. Medyo marami-rami na din iyon kaya sa tingin ko ay kasya na iyon para sa mga bisita at para na rin sa mga bata. Paghahati-hatiin nalang namin Ito mamaya.

"Mauna kana, tatambay lang ako dito saglit" ang sabi ni Jadah. Tipid ko nalang syang tinangoan bago ko isinampa sa balikat ko ang basket. I was having a hard time pa sa pagbaba dahil sa bigat ng basket na pasan ko. I asked Jadah to help me na kaagad nya namang ginawa.

Saglit ko munang ipinahawak sa kanya ang basket bago ako dahan-dahan na bumaba ng puno.

"Mag-iingat ka, Saoros. Medyo marupok na iyang sanga na inaapakan mo" paalala sa akin ni Jadah.

Napatingin ako sa sanga na inaapakan ko at tama nga si Jadah, medyo may karupukan na Ito. Dahan-dahan akong gumalaw, ngunit hindi pa man ako tuluyang nakakababa ng bigla nalang tumunog ang sanga kaya agad kaming nagkatinginan ni Jadah.

"Shit na! Ito, abutin mo ang kamay ko-" bago pa mai-offer ni Jadah ang kamay nya ay naramdaman ko nalang ang pagtama ng likod ko sa isang malaking bato.

"Ahhh!" Isang malakas na pagdaing ang kumawala sa aking bibig dahil sa lakas ng impact at para akong nabalian ng buto. Darnshit!

Kita ko mula dito ang dali-daling pagbaba ni Jadah mula sa may puno, tinulungan nya akong makatayo pero kahit anong pilit ay hindi talaga kaya ng katawan ko. It's damn hurt!

***

"A-aray!"

"Tsk! Sabi ko naman sayo na huwag ka munang gumalaw, apaka tigas talaga ng ulo mo!" Himutok ni Hubby saka ako nito inalalayan sa paglalakad.

Halos hindi ko maigalaw ang buong katawan ko dahil sa nangyari kanina. Pinayuhan na ako ng doctor na magpahinga muna at huwag i-force ang sarili ko, but as heard headed as I am, sinuway ko Ito at ngayon nga ay kasalukuyan na kaming naglalakad ni Hubby pabalik ng bahay-ampunan. Ayon kasi kay Jadah ay kanina pa nakarating ang mga bisita. Hindi ko alam pero may parte sa akin na gustong makita ang kung sino mang mga bisita na iyon, that's why we're here. Kahit hindi pa kaya ng katawan ko ay pinilit ko parin.

"Sumampa ka nalang kaya sa likod ko?" May halong pag-aalalang sabi ni Hubby.

Nginitian ko lang Ito at tipid na umiling. Ayoko na syang abalahin pa masyado. Ayos na sakin na hinatid nya ako dito.

"Ate Saoros!!"

Malayo palang ay rinig ko na ang boses ni Junie, isa sa mga bata dito sa bahay-ampunan. He was running towards me at walang pasabi na niyakap ako sa aking bewang.

Bahagya akong napaigik dahil nasagi nya pa ang likod ko na may benda. Hindi ko nalang iyon ipinahalata at ginulo ko nalang ang buhok nito.

"Marami pong mga toys sa loob! Tara po!" Bakas ang pagka-excite sa mukha nito. He was about to pull me inside ng biglang pumagitna si Hubby.

"Sabay nalang kaming papasok ng ate Saoros mo. Sige na, mauna kana sa loob" nakangiting sabi nito duon sa bata. Alam niya kasi na hindi ko pa kaya na tumakbo o maglakad man lang, at kung hinayaan namin si Junie na tangayin ako sa loob ay paniguradong hindi na kakayanin pa ng katawan ko.

Nakangiti namang tumango-tango ang bata saka Ito tumakbo papasok.

Napailing naman si Hubby saka ako nito inalalayan sa paglalakad.

"I heard na mga Juariz daw ang panauhin natin ngayon. That sounds great thou" pagsasalita ni Hubby na syang ikinatigil ko ng bahagya.

Ju-Juariz??

"Kilala mo ba sila?" Nanginginig ang labi na tanong ko kay Hubby. Hindi ko alam pero bigla akong nakaramdam ng kakaiba sa dibdib ko that I can't explain...

"Hindi ko sila kilala eh. Pero tara, pumasok na tayo at ng makilala natin"

Habang papalapit kami ni Hubby sa kumpulan ng mga kabataan ay sya namang pag-kabog ng aking dibdib sa hindi maipaliwanag na dahilan.

Liam Juariz....

Vote/comment for next chapter💕