Aramızdaki Bağ

🐾 7 🐾

-Lucia!"

Gözlemi mi birinin bana bağırmasıyla yavaşça açmıştım onun burada ne işi vardı? "Padre"(Baba)

-Alzarsi!(Kalk)

Dediğini yapmış ayağı kalkmıştım babam kolumdan tutarak beni dışarıya çıkarttığında gördüğüm görüntü beni gülümsetmişti beni buraya tıkan adamlar başları önünde ayakta duruyorlardı aklıma kurt gelmesiyle arkamdaki açık kapıya baktım oradaydı bana bakıyordu

-Lucia!

"Simon" Bana sarılmıştı onun yaptığı gibi bende ona sarılmıştım

Simon"Mi sei mancata"(seni özlemişim)

"Anche a me"(Bende)

Simon"Prendo la figlia di tuo zio"(Amca kızını alıyorum)

Babam elleriyle git işareti yaptığında Simonla yanlarından ayrılmıştık

Simon"Ne yapacaksın?"

"Yapmam gerekeni yapacağım Simon"o Kurdu orada bırakamazdım eğer bırakırsam onu da diğer kurtlar gibi öldürürlerdi

Simon"Ama yaparsan başın bu kez belaya girecek Lucia"

"Ne yapmamı istiyorsun, o hayvan aman kurt adamı ölüme mi terk edeyim"

Simon"Onları öğrenmişsin"

"O konuyu seninle sonra görüşeceğiz asıl konuya dönelim bu akşam onu çıkartmamız gerek"

Simon"Onun için plan yapmamız gerek Lucia"

Kabul etmişti zaten etmeme gibi bir seçeneği de yoktu aklıma birden Holy ve Max gelince endişe ile Simon'a  baktım bendeki gerginliği fark etmişti

Simon"Ne oldu?"

"Holy ve Max'ı unuttum"

Simon"Gideriz hadi"

Simonla birlikte babamların yanına döndük malikanenin baş avcısı ve babam ayakta konuşuyorlardı

Brian"Benim kızımı bir vahşi kurdun yanına koydunuz yetmedi kızımı hapis ettiniz benim kızımı!kurt kızıma zarar verseydi ne hesap verecektiniz!"

Grey"Brian sakin ol"

Brain"Bu olay bir daha tekrarlanırsa burayı size dar ederim wiliam Anderson"

"Padre"(Baba)

Brian"signore figlia mia(Efendim kızım)

"Devo andare a casa e controllare Holly e Max(Eve gidip Holly ve Max'i kontrol etmeliyim.)

Brian"ok vai ma torna(Tamam git ama geri dön)

Gitmeden önce Kurda bakmıştım iyiydi yani en azından Simon'la birlikte malikaneden çıkmıştık sonunda buradan çıkmıştım ama Kurdu geride bırakmıştım ama onun için geri gelecektim bu onu bırakmak olmazdı ki Simon'un arabasına binmiş evimi tarif etmiştim

Simon"E nasıl kurtarmayı düşünüyorsun kurdu?"

"Akşam herkes uyuduktan sonra çıkaratacağız boynundaki gümüş demiri gevşettim biraz sadece nöbet tutanları etkisiz hale getireceğiz ve Kurdu kurtaracağız her zamanki gibi"

Simon"Çok iyi düşünmüşsün  her şeyi bana da sana uymak kalır"

Evime yaklaştığımızda ilerideki yol ayrımı ile bana bakmıştı Simon "Orman tarafından gideceksin"

Simon" Neden o taraf değil de orman tarafı?"

"Okuluma daha yakın Simon hadi " Simon arabayı orman yoluna doğru sürmeye başlamıştı .. Sonunda geldiğimizde duran arabadan inerek evimin kapısına doğru ilerledim çiçeğin altındaki anahtarı almış kapıyı açmıştım "Holy,Max!" ev bomboştu kimse yoktu koşarak merdivenleri çıkıp odama girdim yoktu her yere bakmıştım yoklardı onlar benim annemden sonra ikinci ailemdi onları da kaybedemezdim yapamazdım onlara bir şey oldu düşüncesiyle içim kavrulmuştu aklıma kötü düşünceler gelip duruyordu