DESTİNY -2-

1.7

"Ne diyorsun Chaeyoung ateşin mi var ? Kafanı mı vurdun ?"
Dedi
"Beni hatırlamadın mı ? Rose, ilk aşkın!"
Dedim
"Ne diyorsun ?"
Dedi

"Bak Jimin biliyorum sana saçma geliyor ama bir önceki hayatımızda tanışıyorduk bana istediğin kadar deli diyebilirsin umrumda değil ama sen bir azraildin b-ben de insanların öldükleri zamanı görebiliyordum senin annen vardı öldürülmüştü intikam almak için azrail olmuştun...b-ben intikam alabilmen için senin önüne atladım..."
Dedim tek nefeste

Jimin'e baktım.
"...beni hatırladın mı ?"
Dedim dolu gözlerimle, Jimin gülmeye başladı.
"Tanrım! Senin hayal gücün gerçekten müthiş"
Zar zor gülmeyi bırakıp bana baktı.

"Ben ciddiyim!"
Dedim
"Hadi ama Chaeyoung saçmalığı kes bu bir dizi mi azrailler ve insanların öldükleri zamanı gören birileri olsun ?"
Dedi

"Jimin ben şaka yapmıyorum!"
Dedim
"Tamam bu kadar saçmalık yeter sen deldirmişsin ben gidiyorum"
Arkasını dönmüş giderken dediğimle durdu.
"Reankarnasyona inanıyor musun ?"
Dedim

"Tabii ki de hayır! O şey yetişkinlerin çocuklar ölümden korkmasın diye uydurduğu bir saçmalık"
Dedi
"Değil! Jimin tekrar karşılaşmamız bizim bitmediğimizin bir göstergesi, bizim hikayemiz henüz bitmedi!"
Dedim

"Sen delisin"
Gidecekken kolunu tuttum. Bana dönünce elimi Jimin'in kalbinin üstüne koydum.
"Kalbinin tam üstünde minik derin bir bıçak izi var. O izden utandığın için genellikle onu kimseye göstermek istemezsi-"
"KAPAT ÇENENİ!"
Dedi sinirle

"Sana dedim biz önceden de birbirimizi tanıyordu-"
"Benden uzak dur"
Diyerek kolunu çekmeye çalıştı ama bırakmadım.
"Jimin gitme"
Dedim
"Bırak beni!"
Dedi hırsla

"Hayır! Bu sefer ne sen gideceksin ne de ben"
Dedim
"S-sen tescilli bir delisin"
Dedi
"Konu aşkımsa evet deliyim!"
Dedim
"Chaeyoung benim bir kız arkadaşım var"
Dedi

"Jimin umrumda değil...beni hatırlamaya çalış, tanrı benim seni hatırlamamı sağladıysa senin de beni hatırlamanı sağlayacaktır lütfen beni hatırla Jimin"
Dedim
"Bırak beni"
Diyerek beni itti ve gitti.

Arkamdaki kaldırıma oturdum. Dolu gözlerimle yere bakarken gördüğüm ayaklarla kafamı yukarı kaldırdım.
"İçimden bir ses bu saçmalıklara inanmamı istiyor. Senin gözlerini daha önce de gördüğüme yemin edebilirim"
Dedi, hızla ayağa kalkıp Jimin'e sarıldım.

"Biz bitmedik Jimin...biz bu kadar kolay bitemeyiz"
Dedim Jimin kollarını belime sardı.
"Seni hatırlayacağım Chaeyoung"
Dedi
"Chaeyoung değil...Rose"
Dedim

•••••

"Bu da neydi ? Nasıl bu kadar sorumsuz olursun Chaeyoung ?! Şimdiye Paris'de olmamız gerekiyordu!"
Dedi annem
"Özür dilerim anne"
Dedim

"Hayır küçük hanım özürle bu işin içinden sıyrılmazsın! Benim orda çok önemli bir toplantım vardı, hazırlanacaktım!"
Dedi
"Anne toplantı ertesi gün değil mi ? Yarın, gün açar açmaz Paris'e git"
Dedim

"Bir zeki sensin değil mi Chaeyoung ? Bu iki gün içerisinde bilet yok!"
Dedi
"B-ben gerçekten üzgünüm"
Dedim
"Herneyse sana kızmam birşeyi değiştirmeyecek"
"Üzgünüm"
Dedim

"Boşver üzgün olma, aktarmalı uçuş yapacağım başka şansım yok"
Dedi
"Yetişebilir misin ?"
Dedim
"Bilmiyorum ama umuyorum ki yetişeceğim. Yarın kalktığında olmayabilirim"
Dedi

"Önemli değil kendi başımın çaresine bakabilirim anne"
Dedim
"Ben yatıyorum yarın uzun bir gün olacak"
Diyip yanağımı öptü ve gitti.

"İyi geceler anne"
Dedim
"İyi geceler"
Annem merdivenleri çıkınca masanın üsündeki telefonu elime aldım. İnstagrama girerek arama butonuna Lalisa Manoban yazdım.

Arattığımda öyle biri olmadığını gördüm. Jennie unnim ve Jisoo unnimi de denedim ama onlar da yoktu. Ne yani sadece Jimin ve ben mi karşılaşmıştık ? Peki babam...

Dolu gözlerimi tavana kaldırıp gözyaşlarımı geri gönderdim.
"Tanrım!"
Oturduğum yerden kalkıp odama çıktım. Yatağa uzanarak tavanı izlemeye başladım.

"Jimin'i karşıma çıkardığın için teşekkürler tanrım..."
Dedim dolu gözlerimle
"...tek bir seçeneğim vardı. Bende o seçeneğimi Jimin'den yana kullandım. Eminim kızlar buna üzülmez hatta onu seçtiğim için sevinirdi"
Gözümden akan yaş yastığa damlayınca burnumu çektim.