Eksik Parça

-3-

Tek bir mesaj.

"Beni bekledin mi?"

Bu gerçek olabilir miydi?

O gerçekten var mıydı? Bu yanlış kişiye gönderilmiş bir mesaj mıydı? Peki ben neden bu mesaji karşı evdeki adam atmış gibi hissediyorum?

Sakin olmalıyız, sakin olmalı ve beklemek ile neyi kastettiğini ona sormalıyız

Aklıma sadece o geliyor...

5 yıl önce

Saat akşam dokuz sularındayken dışarıya çıkmış zaten tenha olan evimin sokağından hızlı hızlı geçmiştim tek bir amacım vardı,o da onu görmekti.

Ben normalde asla bu saatte dışarıya çıkamazdım bir kere yaşım küçüktü, bizim mahalle 14 yaşında bir çocuksanız geceleri pekte tekin sayılmazdı. Ya da sadece ben korkaktım.

Adımlarımı giderek hızlandırmış, milli bayramlarda şenliklerin yapıldığı cumhuriyet meydanına doğru ilerliyordum ama eksik parçalar aklımı kurcalıyor ara ara onları düşünmek için yavaşlıyordum.

Ben evden çıkarken ailem neredeydi? Neden kimse bana bu saatte nereye gittiğimi sormadı ve en önemlisi ben bu saatte nereye gidiyordum?

İçimden bir ses sevgilin ile buluşmaya diyordu ama bu çok saçmaydı çünkü benim sevgilim bile yoktu.

En sonunda gideceğim yere varmıştım koskoca meydanda o kalabalığın ortasında eşofmanım ve krem rengi tişörtüm ile gayet paspal bir şekilde oradaydım.

Biraz bekledim sonra tam karşımda birden benden iki üç yaş büyük bir çocuk belirdi.

Ben onun buraya doğru yürüdüğünü görmedim halbuki hep o tarafa bakıyordum sanki ışınlanmış gibiydi.

Birden karşımda durdu, sonra sanki yapmak zorundaymışım gibi kafamı onun arkasında kalan noktaya çevirdim, az önce orada olmayan gold renginde bir panelvan gördüm, benden hemen sonra o da o noktaya baktı, sonra suratında hâlâ unutamadığım acı bir ifadeyle bana döndü.

"Sevgilim lütfen beni bekler misin?"

Anlamamıştım, İç sesim haklıydı bu çocuk benim sevgilimdi peki neden onu ilk defa görüyordum?

Beklerim ama ne kadar beklemeliyim?

Nasıl beklersin diye sormadan kendime direkt ona cevap vermiştim, Beklerim dediğim anda yüzünde kocaman bir gülüş peydah olmuştu.

Sonra az önce dikkatimi çeken arabayı göstererek;
Onlar yüzünden mi? Yani annen ve baban için mi? Diye sormuştum.

Her şey çok karışıktı, arabada anne ve babası olduğunu nereden çıkarmıştım sanki konuşan bendim ama konuşturan bambaşka birisiydi.