Are jokes really HALF-MEANT?

Chapter TWENTY-EIGHT POINT ONE - KUTO

MICHELE’S P.O.V.

 

 

(=_____________________=)

Ano ba naman ‘yan?! Ako na nga ang unang nagsabing matulog na lang, ako naman ‘yung hindi makatulog. Akala siguro nila Korin nakatulog na agad ako. HELL NO! AND I HATE IT.

To think of it, madami akong gustong malaman kaya hindi ako makatulog. Kaya ayan, pumuwesto pa ako dito sa may dulo ng building, like what JB of GOT7 did in their MV of Stop Stop It, nakaupo nga lang ako. Hindi kasi ako makapag-isip ng maayos kapag hindi ako komportable sa pwesto. And yes, komportable ako dito na akala mo gusto ko nang mamatay dahil sa dulo pa talaga pumuwesto. =___= Well, ayoko pa. Masyado pa akong bata. Tsaka medyo mababa pa lang naman ‘to eh. Pang fifth floor ang rooftop, kaya medyo keri pa. (Wow, baka mababa ng,no? -___-)

It’s very frustrating that I need to get involve in Korin and Theo’s  situation. Kalechehan kasi niyang magaling niyong Mattheo Henson. Ang harot! NADADAMAY PA TULOY AKO.

Wait, what?!

Ako lang pala ang mismong gustong madamay. Hindi naman porket kaibigan ko si Korin e makikigulo ako sa kanila ni Theo, talagang magandang(whaaat?!) echusera lang ako. Eto talaga ang napapala ng mga walang interest sa sariling lovelife. Mas kinikilig, mas gustong makigulo sa ibang buhay. Well, I really don’t mind my own.

E kasi naman! Ayaw pang mag-aminan! Ayaw pang kumilos ni Theo e! If I know, he’s not sure. But, in my case, I am sooooo sure! Ako pa, tang in a glass! Kung ayaw niyang(Theo) gumawa ng paraan, ako ang gagawa. Kampante naman ako ng konti kay Theo e. Baka sa bisugo pa magkagusto si Korin no! Kagandang babae(Mas maganda nga lang ako.), isda ang kaharutan! Eww.

Tsaka, madami ding may crush kay Korin, maunahan pa siya. Paano ko nalaman, syempre halata naman! Medyo kilala din kasi sina Korin, Jane, Keigh, at Quen dito sa school. May band kasi sila. As for me, I’m not included. I don’t join in any activities, except if it involves dancing. Dun lang naman kasi ako magaling. Sila kasi, halos lahat pwede na nilang gawin. And, that’s one of the reasons why they are my friends.

Back to the topic, ako na nga ang gagawa ng paraan. Kakausapin ko na yung lalaking ‘yon para magkaliwanagan na. Alam kong hindi kami close, kaya I’ll take the advantage na, kahit konti lang, na maging friends kami for this month. Remember, magkaklase na din kami. I’ll thank the one who thought about the merging later. Makikisama ako kila Korin. HAHA.

Since I think my plan will work, I’ll stop thinking na. Nakakasabog ng utak. I hate thinking, especially when not needed. Eto na nga ako, nakatingin na lang sa grounds. Konti lang ang tao since class hours pa talaga. Sadyang walang teacher kaya pwedeng pumunta kahit saan. Buti na lang at payapa ang paligid. Walang maingay kasi hindi rinig dito ang ingay ng mga tao sa baba. Tumingala ako para tignan ang langit. (Wow, lalim. =__=) Waaaah~ Ang tahimiiiii---!

“HOY MISS!”

Okaaaaaay, what the fudge? Kakasabi ko lang na tahimik, tapos may sumigaw. Nice way to interrupt. Palakpakan! Bigyan ng jacket!