Part 4🤍

630 85 12
                                    

Unicode

နောက်နေ့မနက်ဂျုံဆောင်းတစ်‌ယောက်ကျောင်းလာသောအခါအလုပ်တစ်ခုတိုးလာပြီမဟုတ်ပါလား~~~~~

ကိုယ့်ရဲ့ပါးချိုင့်လေးရေ ဘယ်ရောက်နေလဲ ကိုယ်လာပြီနော်~~~~

ဂျုံဆောင်းတစ်ယောက်ကျောင်းမတင်ခင်အစောကြီးရောက်နှင့်ပြီးသူရဲ့ပါးချိုင့်လေးအားလိုက်ရှာနေလေရဲ့~~~~

ကျောင်းတက်ခါနီးသော်လည်းသူခုထိရှာမတွေ့‌သေး~~~~~

"ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ ကလေးရာ......."ဂျုံဆောင်းတစ်ယောက်အသံထွက်ရုံမျှညည်းမိတော့

"ဘယ်ကကလေးလဲ ကျွန်တော့်ကိုပြောနေတာလား?" သူ့နောက်ကနေအသံကြားလို့လှည့်ကြည့်မိတော့ နှစ်ယောက်သားမျက်နှာချင်းထိမိဖို့ရာ အကွာအဝေးအနည်းငယ်သာလိုတော့သည်

ထိုအခြေအနေအတိုင်းနှစ်ယောက်သား အချိန်အတော့အတန်ကြာအောင်နေမိတော့....မနေတတ်သလိုခံစားရကာ

ဂျုံဆောင်းဘက်မှ"ဘယ်ကကလေးလဲ ငါမသိဘူး အဟမ်းးး"ဟုပြောတော့

တစ်ဖက်ကကောင်လေးမှ "ခုနတုန်းကပြောတဲ့‌ကလေးလေ ပြောလိုက်ပါတယ်ဟုတ်တယ်မလား အဲ့ကလေးလေးကကျွန်တော်ဖြစ်လို့ရမလားဟင်?" ပြန်ပြောတော့

ဂျုံဆောင်းတစ်ယောက်အသက်ကိုပင်မှန်မှန်မရှူနိုင်တော့...

"ဘယ်ကကလေးလဲ မပြောမိပါဘူး ပြောမိလည်းဘာလို့မင်းဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ " သူပြန်လိုက်တော့

"ဟုတ်တယ်နော် ကျွန်တော့်ကဘာလို့ကိုကို့ကလေးဖြစ်ရမှာလဲ ‌ယန်ဂျောင်ဝန်းမဖြစ်နိုင်တာတွေသိပ်ပြော" ဟုပြန်ဖြေတော့

ဂျုံဆောင်းကိုယ့်နားကိုယ်တောင်မယုံနိုင်တော့~~~
သူ့ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ....ကိုကို..ကိုကို..ဟုတ်လား???

"ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာ?" ဟုမနေနိုင်စွာမေးမိတော့

"Arrrr...အကိုလို့ခေါ်လိုက်တာလေ ဘာလို့?"ဂျောင်ဝန်းပြန်ဖြေတော့

"မဟုတ်ပါဘူး ခုနတုန်းကအဲ့လိုခေါ်တာမဟုတ်ပါဘူး ကို..ကိုကိုလို့ခေါ်လိုက်တာလေ" ဂျုံဆောင်းမေးတော့

𝙸 𝚃𝚑𝚒𝚗𝚔 𝙸 𝙻𝚘𝚟𝚎 𝚄 𝚆𝚑𝚎𝚗 𝙸 𝚂𝚎𝚎 𝚈𝚘𝚞𝚛 𝙳𝚒𝚖𝚙𝚕𝚎✅Where stories live. Discover now