THE RISK OF FALLING

CHAPTER 8

Warning: This story may contain grammatical errors and typos, so please bear with me, I'll be editing it if I'm finished with the whole story☺️

Today is the day. I woke up earlier today because of the program. I wanted to make sure that everything goes according to plan.

Artemis and I made the list of programs and we made sure that it'll be smooth.

The first part will be the opening of the program syempre, ano ba kalmahan niyo ako lang to.

The emcee will be Ma'am Aria and after the opening remarks, it will be the time of the students of our beloved school to shine with their talents and for sure na marami pang magiging ganap.

The event will start at 9 o'clock am; there will be booths, food court and entertainment such as singing and dancing that will be performed by the different students organization. The school is open for visitors from other schools but just for today.

After finishing my morning rituals I texted the girls that I'll be at school in less than 30 mins.

Nagpaalam na muna ako kay mamu bago umalis. "Mamu, alis nako" sigaw ko mula sa pinto dahil tanaw ko naman siya mula sa kusina pero tanging tango na lamang ang nasagot nito dahil may kausap na naman ito sakanyang telepono at mukhang seryoso.

Lately napapadalas na talagang lagi siyang may kausap sa phone. Ewan, ayoko naman magtanong kung sino yon baka sabihan pakong pakialamera HAHAHA sakto lang kaya hays or baka kabet niya yon? chawot

Nagpahatid nako kay papu pero habang nagsasara siya ng gate may nakita ako sa rear mirror ng kotse na isang itim na motorsiklo sa di kalayuan.

I'm not sure if it is a guy or girl kase balot na balot din siya ng itim but base sa tindig niya I think it's a guy.

I don't know if OA lang ako pero mukhang nakatingin siya saken. Pinili ko nalang na wag siya tignan at nagkunwaring diko siya napansin kahit kinakabahan nako

"aaaackkkkk" halos mahulog nako sa upuan sa gulat. Hindi ko napansin na tapos na palang isarado ni papu ang gate at kakasakay na niya, nagulat nalang ako sa biglang pagsara ng pinto ng kotse.

"Oh Caly iha, okay ka lang?" nag-aalalang tanong nito

"opo p-papu grabe nagulat naman ako sainyo" utal utal na tugon ko dahil naghahabol padin ako ng hangin dahil sa gulat ko.

"Im fine po, let's go I need to be there early po kase" umayos nako ng upo at inistart nadin ni papu ang kotse.

Yung nakamotorsiklo... nakatingin padin, sino ba yon? I'm nervous na tuloy, I don't know pero kinakabahan talaga ako.

Jusko ka Calypso, umayos ka dika pwedeng malutang ngayon okay? Okay, pero bakit kasi sumusunod siya? Para tuloy ako yung sinusundan. Baka nagfifeeling kana naman Caly, Kalmahan mo!

Umayos nako ng upo at akmang magsasalamin sa rear ng biglang "aaackkkkkkkk" halos mahulog puso ko sa gulat, anuba!

"Papu naman, gusto ko lang naman magsalamin e, bat ang laki laki ng mata niyong nakatingin sakin? Nakakagulat grabe" inis kong pinulot yung bag kong lumipad dahil naihagis ko ata sa pagkagulat, oh diba dipa ko sure, kaloka!

"Pasensya na, mukha bakong multo? Grabe ka magulat ha. Pero kinakabahan lang ako sayo, sino bang kausap mo diyan ha, may nakikita kabang diko nakikita? Jusko gabayan mo nawa kami"

"Ay Oa po ha, kausap ko lang sarili ko papu, brainstorming ganun, try niyo minsan HAHAHAHA"

"Ewan ko ba sayong bata ka, O siya bumaba kana at kakabrainstorm mo diyan ay hindi mo na namalayan na nasa school kana ey, O siya sige na sige na"