O gramafon ve plağı almaya paramın yetmeyeceğini bildiğim için internetten telefonuma şarkıyı indirdim. Bu bile Faith'in mutlu olmasına yetti.
"Şu bahsettiğin parka gitmek ister misin, şimdi?"
Heyecanlı bir şekilde "Evet." dedi ve güldü.
"Ashton beni mutlu ediyorsun. Seni ilk gördüğüm de sadece sinir bozucu olduğunu düşünmüştüm. Ama tanıdıkça yanıldığımı anlıyorum."
O an o kadar mükemmeldi ki tek kelime etmedim. Gözlerimi onunkilere sabitledim. Boynuna sarılıp kokusunu içime çekmek istedim. Sadece istedim. Daha seni seviyorum bile diyememişken onu bu şekilde korkutmak istemedim.
~
Sarmaşıklarla kaplı geniş bir kapıdan adımımızı atarken Faith küçük bir çocuk gibi koştu. Ben ne yaptığını anlamaya çalışırken üç tane ağacın çevresini dolaşmıştı.
"Ash, bak!" diye cıvıldadı. Yanına gidip gösterdiği yere baktım.
"F"
"Annem benim için kazımıştı. Hep bu ağacın altında otururduk."
"Onu özlüyor musun?"
"Evet. Hem de çok. Ama özlemekten daha kötüsü unutmak. Ses tonu o kadar silik ki. Gün geçtikçe unutuyorum." iç çekti ve ağacın altına oturdu. Yanına oturdum. Gözlerine bakmaya korkuyordum. Üzüntüsünü görmek acı vericiydi.
Kafamı ona çevirirken bileklerine gözüm takıldı. Sol kolundan sıyrılmış hırkası sayesinde rahatça gördüğüm iki kesik...
"Faith bunu neden yaptın?"
"Neyi?"
"Bileğin." derken biraz daha açtı ve sırasıyla devam eden birçok yara izi gördüm. Görmek bile canımı bu kadar yakarken onlardan bir tanesine sahip olmanın verdiği acıyı düşünmek istemedim.
"Hastanede bolca boş vaktim vardı." derin bir nefesten sonra devam etti.
"Eğer birgün tekrar oraya dönecek olursam, yani bilirsin işte. Benden sıkılırsan-"
"Gözlerime bak Faith. Senden sıkılmak yaşadığım süre boyunca yapabileceğim en iğrenç şey olur. Seni seviyorum ve bu sırf laf olsun diye değil. Ve şimdiye kadar gördüğüm en mükemmel şeyi o pis yerde mahvedemem."
Sanki zaman durmuştu. Faith hiç hareket etmeden duruyordu. O an bunların hepsinin mükemmel bir rüya olduğunu ve az sonra uyanacağımı düşündüm.
"Faith-" dememe kalmadan kollarını bana sardı. Günlerdir hayalini kurduğum an bu andı. Sarıldım ve onun bile duyamıyacağı ses tonuyla fısıldadım.
"Kolların.. Cenneti anımsatıyor meleğim."
--
Y/N
~Önemli~
Lütfen okuyanlar duygularını belirtebilir mi?
Çünkü duygularınıza göre hikayeyi silebilirim ya da devam ettirebilirim.
Devam et ya da sil demeniz bile yeterli.
Sizi seviyorum xx
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FAITH // ashton irwin
Hayran Kurgu"İmkansız diye birşey yoktur Faith" "Beni avutmaya çalışma. Ben alıştım. İmkansızımla yaşayabiliyorum artık." "Faith. Eğer bu imkansızsa biz imkansızı başaracağız. Birlikte."
