Yanıma yaklaştı. Küçük bir gülümsemeyle "Selam" dedi. Şaşkın bir şekilde suratına baktım. Çok sevimli birine benziyordu ve ben sevimli insanlardan nefret ederim. Genelde onlarda benden nefret ederler. Bu döngü hep böyledir.
"selam" dedim sessiz bir şekilde. "Nasılsın?" dedi. Bunu soracak kadar aptaldı. "Şuan delilerle dolu bir tımarhanedeyiz ve sen bana nasıl olduğumu mu soruyorsun?Ah, mükemmelim."
"Her neyse , adın ne?" dedi. Yüzünde sürekli bir gülümseme vardı. O normaldi. Benim gibi ya da burdaki başka insanlar gibi deli damgası yememişti. Bu yüzden gülümsemesi çok normaldi.
"Faith" dedim. Kafamı kaldırıp gözlerinin içine baktım. "Bende Ashton" dedi. Sevimli bir isimdi. Sevimli çocuğun sevimli ismi vardı. Elini uzattı "Tanıştığıma memnun oldum" dedi. Elimi uzatmadım. "Tamam" diyip ayağa kalktım. Hala gülüyordu. Boş bir bakış attım. "Ah, Tanrım. Bizim deli olduğumuzu düşünüyorlar. Bizi bu deliğe kapatıyorlar. Ama bu hayatta bizden daha delilerde var ve hepsi sokakta rahatça dolaşıyor.Saçmalık" dedim. Ama yinede gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FAITH // ashton irwin
Фанфик"İmkansız diye birşey yoktur Faith" "Beni avutmaya çalışma. Ben alıştım. İmkansızımla yaşayabiliyorum artık." "Faith. Eğer bu imkansızsa biz imkansızı başaracağız. Birlikte."
