Oradan ayrılıp eve döndüğümüzde çocuklar evde yoktu. Faith ise kısa sürede koltukta uykuya daldı.
~~~
"SEN DE KİMSİN!?"
Oturma odasından gelen sesle hemen Faith'in yanına gittim. İçeri girdiğimde korkmuş bir şekilde Faith'e bakan Michael,Luke ve Calum'ı gördüm. Faith küçük bir çocuk gibi battaniyesine sarılmıştı.
Mike bana bakıp inleyerek "Dostum sadece saç rengini çok beğenmiştim ve sonra bağırmaya başladı." dedi. İkisininde bakışları küçük çocukları andırıyordu. Elimde olmadan kıkırdadım. Bunun üzerine Calum elini Faith'e uzatıp "Selam Faith, ben Calum." diyip bir gülümseme bahşetti. Normal bir kız olsaydı ondan etkilenirdi. Bu yüzden Faith'in normal bir kız olmaması için dua ettim.
Daha sonra Luke ve Michael'la el sıkıştılar.
"Saç rengin gerçekten çok etkileyici. Belki ben de bu maviyi deneyebilirim."
"Eminim sana daha çok yakışır." diyen Faith'in kısık sesli kıkırtısı duyuldu.
Onların iyi anlaşmasına sevinmiştim. Çünkü hayatımda benim için önemli olan tek şey onlardı. Çocuklarla uzun süredir birlikte yaşıyorduk. Eğer Faith onları sevmeseydi -ya da onlar Faith'i- o zaman asla seçim yapamazdım.
"Ah, çok acıktım."
"Pizza sever misin Faith?"
"Evet Michael."
"Bu iyi çünkü ben pizzalara bayılırım."
---------
Selaaaaam.
Bir önceki bölümdeki yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Çünkü ben neredeyse vazgeçmiştim. Şimdi sizler için gidebildiği yere kadar götüreceğim.
Teşekkürler xx
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FAITH // ashton irwin
Fanfiction"İmkansız diye birşey yoktur Faith" "Beni avutmaya çalışma. Ben alıştım. İmkansızımla yaşayabiliyorum artık." "Faith. Eğer bu imkansızsa biz imkansızı başaracağız. Birlikte."
