Us against the World - TOTGA Book 2

Chapter 43 - Labanan

Claire's POV 

I turned around as she welcomed someone behind me. As I found the eyes of the newcomer...I froze. I completely froze as we stared at each other. His eyes were cold as ice and as sharp as a knife that can kill you easily. I blinked...and blinked again, just to make sure that my eyes weren't joking me around.

Napaawang ang labi ko at tumingala sa kanya nung tumigil siya sa harapan ko. He is just a few centimeters away from me but it's clear to me to see the hatred in his eyes...for me.

"Good think you're here son. You're not late for the party." Pinaghalong amusement at inip ang boses ni Navy nung nagsalita siya.

Ngunit hindi ko siya pinansin at nanatili ang mga mata ko sa lalaking na sa harapan ko. Nakatingin din siya sakin. Hindi nag iiba ang espresyon niya. I wanted to fucking talk to him so bad! But I can't seem to open my mouth to say something to him.

I felt betrayed! I'm so fucking confused! I don't fucking believe that he fooled me...but then the evidence is in front of me. Kahit ano man ang gawin ko at tanggi ko sa isipan ko...the fact that he is standing in front of me at kakampi siya ng kanyang ina--Inakuyom ko ang kamao ko at galit na tumingin sa kanya. The side of his lip rose up as he looked at me with amusement and anger in his eyes.

So ganito pala ang matraydor ng mahal mo sa buhay. Masakit...at mahirapan paniwalaan. Ngunit iyon ang totoo. How could he do this to us!? To me!? Simula ba nung umpisa alam niya na kung sino talaga siya? Is he doing all this to take revenge!? Alam ba niya kung ano ang motibo ng ina niya sa kanya!? Lahat ba ng mga pinakita niya sa amin ay kasinungalingan!? I treated him as a friend! A brother....and open my heart for him...but it was all a lie?

"Son, come here." Tawag sa kanya ni Navy.

Tumingin siya sa kanyang ina bago siya muling tumingin sakin at nilagpasan ako. I just froze there at nung nakabawi na ko ay sinundan ko siya ng tingin papunta sa tabi ng kanyang ina. He stood there, behind his mother like he was some sort of a soldier.

Nag-iwas ako ng tingin sa kanya at tumingin kay Navy na tumawa. She was looking at me at mukhang nasayahan siya sa naging reaksyon ko.

"Did you feel betrayed, Clarissa?" Natatawa niyang tanong.

Nagtagis ang bagang ko at mahigpit na hinawakan ang baril na hawak ko. I wanted to shoot her, but I know that it will be my end game if I do that. Marami sila at kailangan ko munang iligtas ang mga nakakulong bago ko siya sugurin.

"Just give up already Claire. Wala ka ng kasama ngayon...Mag-isa ka nalang." Nakangisi niyang sabi.

I looked at his son behind her. Nakatingin lang siya sa harapan, walang ginagawa!

You're a traitor Miah!

"Come on. Join the party now or gusto mo ng umuna sa impyerno!?"

Nakakainis ang ngisi niya na gusto ko na talaga siyang barilin! I need to control and calm myself before I get myself killed here!

"Wag kang mainip Naviana. Pupunta din tayo duon...Dadalhin kita sa impyerno!" Nakangisi kong tugon sa kanya ngunit sa loob ko ay hindi na kumakalma.

Tumawa siya. "You really have the guts ha?"

"Bakit hindi natin subukan para malaman mo!? Pakawalan mo sila at ako ang kalabanin mo!"

"I'm not stupid like you Claire."

Napataas ang dalawang kilay ko at napangisi. "Oh come one Navy. Wag mong sabihin natatakot ka sakin. Sa dami ba naman ng mga tauhan mo dito....iisipin ko talagang takot ka."