Chapter 33 - Mission

117 13 4
                                    


Claire's POV


"RAISE AND SHINE!"

Agad kong tinakpan ang mukha ko ng kumot ko dahil sa biglaang ilaw na tumama sa mukha ko. I groaned and hugged my pillow.

"Rehina!" Masayang sigaw ni Miah. Hindi ko siya pinansin at pinilit na matulog. "Claire!" he chuckled and pulled the blanket, ngunit hinila ko rin yun kaya naging tag and war

"Miah!" iritado kong sigaw sa kanya. Tumawa lang siya.

"Get up! We're going somewhere."

"Miah! It's too early in the morning!" Reklamo ko sa kanya.

"It's 7 in the morning, Rehina. Come on."

"ARGH! GIVE ME 5 MINUTES!"

Binitawan niya ang blanket ko, kaya agad akong bumalik sa pagkakahiga sa kama. Ngunit nagulat nalang ako't napasigaw nung may bumuhat saakin.

"MIAH!" Sigaw ko. Tumawa lang siya tsaka siya naglakad ng kung saan. Nung binaba niya ko ay naramdaman ko ang malamig na sahig. "MIAH MY FEETS ARE COLD!" Reklamo ko sa kanya.

He chuckled tskaa siya lumabas. Hindi nagtagal ay bumalik din siya at nilapag ang slippers ko sa harapan ko. I smiled at him bago ko yun suotin.

"Saan ba tayo pupunta?" Takang tanong ko sa kanya.

"Secret. Just take a shower, I'll wait outside." Paalam niya tsaka siya umalis sa banya at sinara ang pinto. Lumapit naman ako dun tsaka ko yun nilock at naligo na.

Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ko. Napatigil ako sa paglabas nung nakita ang maleta sa kama ko. It's just a small luggage. Naglakad ako papunta sa closet ko tsaka naghanap ng susuotin ko. I wasn't in the mood to wear a tank top and jeans. Kaya dress nalang ang kinuha ko tsaka ako bumalik sa CR.

My dress is a backless spaghetti strap yellow floral dress. Pagkatapos kong magbihis ay hindi ko pa tinuyo ang buhok ko. Lumabas ako tsaka lumabas sa kwarto. Naabutan ko si Miah sa kusina, nagkakape at may binabasa sa phone niya.

"Ba't may maleta sa kama ko?" tanong ko sa kanya. Agad niya naman tinago ang phone niya tsaka hinarap ako.

"Pack some clothes we're going somewhere." Aniya. Naglakad ako palapit sa kanya tsaka umupo sa tabi niyang high chair.

"Saan nga!?" tanong ko sa kanya tsaka kinuha ang bread niya at kinagat yun.

"Hey, that's mine!" Reklamo niya. Nagkibit balikat lang ako tsaka kumagat ulit na parang saakin yun. Napailing-iling naman siya.

"Your brother gave us a mission and it will take a couple of days." tugon niya tsaka sumimsim sa kape niya.

"What mission?" Tanong ko.

"Hindi ko pwedeng sabihin sayo."

"Eh paano ko malalaman kung anong gagawin ko kung hindi mo sasabihin saakin ang mission!?"

"I'll tell you later."

"Why not now!?"

"Because..." Walang pakeng tugon niya. Sinamahan ko naman siya ng tingin. "Go, pack your things."

"Kumakain pa ko."

"Just eat later on the way there."

"Saan ba tayo pupunta para malaman ko kung anong kukunin kong damit!"

Us against the World - TOTGA Book 2 Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon