The Only Exception

Chapter 20

Chapter 20

"Ang lalim ng iniisip mo..." si Ryan na kasalukuyang nagdadrive.

We really left his cousins there.

"Are you still thinking about my cousins? Don't worry. Ayos lang sila do'n." he added.

Saglit siyang sumulyap sa akin at ngumiti. I smiled back at him.

"Baka anong sabihin nila..." marahan kong sabi habang pinaglalaruan ang mga daliri ko.

"Let them think whatever they want..." sagot niya naman.

Kahit tahimik kami sa biyahe ay hindi man lang ako nakaramdam ng awkwardness, in fact, I feel comfortable with the silence and with him.

"Saan tayo pupunta?" I asked when I noticed that the only thing, I can see is a group of trees. No buildings at all.

"You will see when we get there." he said, shutting the topic out.

Tumango na lang ako. Nang magsawa sa pagtanaw sa paligid na nadadaanan ay nagpasiya akong magscroll na lang sa facebook.

Sunod sunod ang pagpasok ng mga mensahe sa cellphone ko. Ichineck ko yun isa isa at nireplyan ang lahat.

Muling tumunog ang cellphone ko sa kakapasok lang na mensahe. This time, sa gc naming magkakaibigan yun. I opened our groupchats.

Cia-ndok: Hi guys, busy ba kayo bukas?

Agad rin namang nag seen at nag reply ang mga kaibigan ko. I think, I know why Cian's asking about. Saka ko lang muling naalala ang kalagayan ng kaibigan. I felt guilty and selfish for only thinking about myself for the past three days, nakalimutan ko ang kaibigan kong may pinoproblema.

I feel selfish because I only thought about me, at hinayaan kong mawala ang kaibigan sa isip ko.What kind of friend I am?

Nikhaule-odeon: Not that busy, Cian. Why ba?

Mei-topak: Hindi naman, free ako tomorrow. At tigil tigilan mo ang kaartehan mo, Nikhaule. Hanggang dito ba naman, conyo ka pa rin.

Nikhaule-odeon: I hate you, Mei!

Leesh-priority: Yes, anything we can do for you?

Nagtipa ako ng reply.

Curn-y: Oo naman, we'll always be free for you.

Mei-topak: Bat puro kayo spokening dollars ngayon?

Puro haha reaction lang ang naging sagot ng iba sa tanong ni Mei. Samantalang si Yngrid ay nag seen lang. While Cristene's not reading at all.

Cia-ndok: Eh ikaw @Kris-sis? Free ka ba? Hindi kasi pwedeng sa ibang araw kasi hindi na ako free no'n.

Right, she's busy. I understand that she's working so hard right now because she still has time, lalo na at Christmas break. Next week we will be back at school soon.

Naghintay kami ng ilang minuto pa ay hindi pa rin ito nagseseen.

Mei-topak: Hoy, @Kris-sis, magseen ka!

Kristine immediately replied to the moment she saw our conversation.

Kris-sis: Sorry, may ginagawa ako. Wala akong gagawin bukas, Cian. Bakit?

Yng-grata: Ayaw ko sanang pumunta dahil alam ko na rin naman ang sasabihin mo pero, sige! Pupunta ako, para sayo, Cian.

So, hindi pala ako ang unang nakaalam? Si Yngrid? Bakit hindi niya agad sinabi sa amin? Siguro ay pinakiusapan rin siya ni Cian.

Agad na nagreply si Cian.

Cia-ndok: Thank you, guys. I'm so lucky that you're all my friends. Magkita tayo sa burol, kung saan tayo tumatambay noong senior high.