The Only Exception

Chapter 13

Chapter 13

I saw his red, plumped lips stretched into a faint smile.

Napalunok ako sa nakita. He shook our hands.

"I know..." sagot niya.

Nagulat ako sa sinabi niya. But he asked for my name! Nagkunwari lang ba siya?

Kilala niya ako? But how?

Tumikhim ito. "I mean, through Raf..." he added.

"Ah," wala akong naging sagot sa narinig.

May kung anong parte sa akin na bumigat dahil sa narinig.

. Nagkatinginan kami saglit bago siya magsalita.

"Tingin ko, kailangan mo nang bitawan ang kamay ko at hinihntay ka na ng mga kaibigan mo," sabi niya bago nagkamot sa batok gamit ang isang kamay.

Napapaso naman akong napabitaw sa kamay niyang kanina ko pa pala hawak. "Oh, shit! I'm sorry!" sabi ko saka nahihiyang tumalikod sa kanya.

I did not even said goodbye anymore because I feel so embarrassed for myself.

"Who's that?" tanong ni Mai habang hinihintay akong makalapit sa kanila.

"At bakit kayo magkausap?" Yngrid added to what Mai said.

"Diba he's the third placer noon sa chess competition where nanalo si tangi mo?" ani Nikhaule sa'kin na nakakunot na ang noo.

"Oo..." si Leesh sumagot sa kakambal.

"Binalik ko lang 'yong panyo niya. Nasa akin kasi." I added which I should have not because they added another question.

"Bakit na sa'yo ang panyo niya?" Kristine asked.

Naglalakad na kami palapit sa sasakyang naghihintay sa amin.

"Close kayo? Are you having an affair behind Conrad's back with that guy?" maarte at masungit na sabi ni Nikhaule.

"Siraulo! Hindi 'yun affair kung may something nga sa kanila nu'ng lalake, kasi wala rin namang sila ni Conrad." Kristined bantered.

"Binigay niya noong umiiyak ako sa chapel," I answered them honestly. "And stop with the affair something dahil walang namamagitan sa amin noong lalaki. We just introduce ourselves with each other for formality, you know..." I added so they'd shut up but I was wrong.

"Anong pangalan niya?" Leesh excitedly asked.

"Ryan Emmanuel..." mahina kong sambit. By just mentioning his name, I felt the familiar heartbeat a while ago.

Pasimple akong humawak sa aking dibdib saka mahinang tinapik iyon para kalmahin.

"He has such a beautiful name..." Nikhaule said.

"Sana hindi siya kasing gago ng kaibigan niya..." bulong bulong ni Mei na hindi namin masiyadong narinig.

"Ano yun, Mei?" sabay sabay kaming lumingon at nag antay ng sagott mula kay Mei pero umiling lang ito sa amin.

"Wala!" sabi nito saka umayos ng upo sa sasakyan.

Parehas kaming nagkatinginang magkakaibigan dahil sa pagsagot ni Mei. She sounds like she's holding a grudge to someone. We didn't bother Mei anymore dahil agad siyang nag suot ng kanyang earpods.

Hinatid kami sa kanya kanyang bahay pagkatapos. Pagkatapos ng hapunan ay dali dali akong nagkulong sa kwarto ko para magpahinga at matulog.

"Ang haba na ng buhok mo..." sabi ko sa harap ng screen ng laptop ko. Conrad called me through videocall to inform me that they are going home three days from now.