💋❤Annecik👅❤ (GxG)

❤2❤

Şuan annem ve babam karşımda oturmuş cilveleşiyorlar. Babam annemin bacağına elini atmış okşuyor ve sürekli dudağına ve yanaklarına kelebek öpücükleri bırakıyordu. Annemde kızarıp bozarıp sürekli kıkırdıyordu. Sanki hiç umurumda değilmiş gibi televizyona bakıyordum ama o kadar kolay değildi işte. Seri bir şekilde yerimden kalktım ve odama koştum. Banyoya girip suyu açtım ve akan suyun altında gözyaşlarımı saklamaya çalıştım. Kimden mi saklıyorum ? Tabi ki kendimden. Onların bu hallerini kaldıramıyorum ve buna ağlamamı da kendime yediremiyorum. Neden ben değil ? Neden o salak adam ? Neden onun için yaptığım hiçbir şeyi görmüyor ? Onu gerçekten sevdiğim halde neden o adamın yanında ?

Kafamın içindeki soruları ve kalbimdeki sızıyı bitiremesemde kendimce akan suyun bana iyi geleceğini düşünüyordum. Aptal kalbim neden onu her gördüğümde deli gibi atıyor. Hem bana acı çektiriyor hem kendi acıyor.

Ağlamak iyi gelmişti, hatta şuan deli gibi hissediyordum. Üstüme saçma sapan elime ne geldiyse alıp giydim ve kendimi dışarı attım. Koşmaya başladım. Hayallerimle yaşadığım bu dünyada hiçbir şey elde edemeyen ben koşarak ne elde edebilirim bilmiyorum ama şuan koşmak bana iyi gelmişti.

Yanına gidebileceğim gerçek bir arkadaşım yok. Aslında beni seven kimse yok. Bunları düşünürken. Soğuk hava yüzünden mi yoksa içimde yanan bu harlı ateş yüzünden mi bilmiyorum ama gözümden kendi kendine akan küçük bir yaş oldu. O da kalbim gibi istemsizce akıyordu. Yere çöktüm ve yaşlarımın akmasına izin verdim. Nefesim düzene girmeye başlarken bana iğrenir gibi bakan insanları fark ettim. Ve tekrar içimi bir hüzün kapladı. Denize bakarken ne kadar güzel olduğunu fark ettim ve yaklaşmaya başladım. Ayaklarımı sallandırıp oturdum ve boş boş bakmaya başladım.

"AH" Bağırmak rahatlatıcı. "AHĞĞĞĞ"

"BIKTIM ARTIK BENİ SEVMEYEN BU LANET DÜNYADAAN." Diye bağırdım ve yanıma sessizce oturan bedeni fark ettim.