Another Prince | lokius

Chapter 1: Classroom

Loki, elleri pantolonunun ceplerinde yumruk haline gelmiş, terk edilmiş sınıfta volta atıyordu. Birkaç adımda bir, bir figürün hareketsiz oturduğu odanın arkasına doğru bir bakış atıyordu.

"Dönmeyi keser misin?" Sylvie arkasından sordu. "Beni hasta ediyorsun." Kara tahtaya yaslanıp orada yazılmış son karalamaları karaladı.

Loki bir özür mırıldandı. Çocuklar için olan bir sandalyede arkaya kaydı ve parmaklarıyla uygun masanın üzerinde ritim tutturdu. "Peki planın ne? Gezegen sonunda patlayana kadar burada mı oturacağız?"

Sylvie cevap vermedi. Odanın arkasından alçak, acılı bir inilti geldi. Loki yutkundu. "Peki ya onun hakkında?"

Mobius arka duvara yaslanmıştı. Ajan baygındı, başı bir yana sallanıyordu. Yanağındaki kesikten gömleğinin yakasına kadar uzanan ince bir kan damlası orayı pembeye boyadı. Görüntü Loki'nin başını döndürdü. "Yaralandı. Bir şeyler yapmalıyız."

Sylvie kendini kara tahtadan uzaklaştırdı ve Mobius'un oturduğu yere geçti. Gümüş saçından bir tutam tutarak onun gevşek yüzünü kendi yüzüne doğru eğdi. "Bu bir kağıt kesiği." dedi. "Yaşayacak." Kabaca bıraktı ve Mobius tekrar yığıldı.

Loki uzağa baktı. Sırf Mobius'un yüzündeki yarayı iyileştirmek için hafif bir büyü yapmayı düşündü ama bunu Sylvie'ye açıklamanın imkansız olacağını biliyordu.

Mobius'u koruma arzusunu kendisine açıklamak zordu. Tanrı aşkına, adam bir TVA ajanıydı. Neredeyse, kesinlikle bir tuzak olarak gelmişti.

Ama Mobius'tan başka bir alçak inilti kaçarken Loki'nin midesi kasıldı. TVA ya da değil, Mobius'u böyle görmekten hoşlanmadı. Açıklamaya lanet olsun.

"...Ve bu TVA faşisti iki Lokiyle tek başına savaşmak için gelmediği için," diyordu Sylvie, bıçağıyla Mobius'u işaret ederek, "Arkadaşları ve budama çubukları çok uzakta olmamalı. Ne zaman geldiklerini öğreniyoruz, zaman ajanlarını pusuya düşürüyoruz, güç kaynaklarını çalıyoruz."

"Peki bunu nasıl anlayacağız?" Loki kaşını kaldırdı. "Muhbirimizi bilinçsiz hale getirdin. Sana söyledim, kaba kuvvet nadiren üretkendir."

"Hayır?" diye sordu Sylvie. Tek bir hızlı hareketle bacağını uzattı ve Mobius'u sert bir şekilde tekmeledi. "Uyan!"

Loki düşünemeden koltuğundan kalktı. Sylvie'nin Mobius'a yeniden vurmasını sessizce izledi. Ajan uyanmadı ama yana düştü, yüzü gevşekti.

"Sylvie." dedi Loki, sesini düz tutmaya çalışarak. "Bu hiçbir sonuç vermez."

"Belki değil." Sylvie adamın bacağına bir tekme daha indirdi. "Yine de iyi hissettiriyor. Değişmek ister misin?"

"Hayır. Dur!" Loki elini kaldırdı ve Sylvie öylece donakaldı.

Sylvie hançerlere baktı. Loki'ye dik dik bakarken bile ayağı Mobius'tan birkaç santim uzakta havada asılı kaldı. "Bırak beni, sik kafalı!"

Loki başını salladı. "Sadece onu incitmekten vazgeçersen."

Sylvie'nin gözleri büyümüş, inanamamıştı. Loki'nin büyüsünden kendi sihir patlamasıyla kurtuldu ve ayağını yere vurdu. Loki kendini korudu, ona fırlatmak üzere olduğu silaha karşı hazırlandı.

Ama Loki'nin sihir yerine tek duyduğu bir homurtuydu.

Loki yukarı bakmaya cesaret etti. Bir an önce Sylvie'nin yüzündeki öfkenin yerini başka bir şey almıştı: Eğlence. "Şaka yapıyorsun?" dedi.

"Ne?" diye sordu Loki, şimdi gerçekten kafası karışmıştı. Sylvie'yi bir kez daha dizginlemesi gerekip gerekmediğinden emin olmadan ellerini önünde açtı.