"Gün batımım hadi uyan ilk gününde geç kalmak istemezsin değil mi?"
"Tamam baba ya kalktım."
"Hadi seni kahvaltı için aşağıda bekliyorum."Lucia hazırlanıp kahvaltı için bavulu ile birlikte aşağıya indi. Aşağı indiğinde babasını öperek "Günaydın baba"dedi ve yerine oturdu. Babası "Günaydın kızım"dedi ve yemeğine devam etti.
"Lucia şu müziğin sesini kıs."
"Ya baba araba yolculuğunun en eğlenceli kısmı bu ,kısmak istemiyorum."
"Gün batımım lütfen müziğin sesini kısarmısın?
"Of ya tamam kıstım. "dedi ve camdan dışarı bakmaya başladı. Bir süre sonra terkedilmiş ve ürkütücü bir kasabanın içinden geçmeye başladılar Kasabanın sonuna geldiklerinde karşılarına bir köprü çıktı ve yavaş bir şekilde köprüden geçmeye başladılar. Köprünün ortasına geldiklerinde köprünün devamının olmadığını gördüler ve aniden durdular .Arkalarındaki araba onlara çarptı. Daha sonra hemen arabadan indiler. Ve onlara çarpan arabanın içindeki insanların iyi olup olmadıklarını baktılar. Onlarda arabadan indiler ve Lucialere doğru ilerlediler.Kadin geldiğinde "Çok afedersiniz bir şeyiniz yok değil mi?"dedi. Lucia'nın babası
"Yok teşekkür ederiz. Peki sizin bir şeyiniz varmı?"
"Hayır teşekkür ederiz. Ama eğer kabul ederseniz. Sizi gidiceğiniz yere kadar bırakalım. Lütfen kabul edin."
"Lucia kızım ne dersin?"
"Bence olur baba kabul edebilirsin."
"Peki o zaman kabul edelim."
"Kabul etmenize çok sevindim. Buyrun gidelim ama nereye gidicez öğrenebilirmiyim. Yoksa Flair okulunamı gidiyorsunuz?"
"Evet sizdemi oraya gidiyorsunuz?"
"Evet hadi o zaman gidelim."
"Demek adın Lucia."Biliyormusunuz Lucia ışık demek."
"Ha öylemi bilmiyordum. Bu arada senin adın ne?"
"Adım Micheal"
"Peki anlamı ne"
"Söylemek istemiyorum "
"Neden söylemek istemiyorsun."
"Çünkü küçükken adımın anlamını arkadaşlarıma söylediğime bana gülmüşlerdi ondan dolayı adımın anlamını bir daha kimseye söylemedim."
Hadi çocuklar inin geldik.
