TEK SEÇENEK

6.BÖLÜM:İLK ADIM

Selammmmmm,nasılsınız?

Ben geldim hehehe🤭

Hemen sizi bölüme alıyorum İLK DEFA (şaşırdık).

Keyifli okumalar canlarımmm🖤🖤

....................................

Ona tüm bedenimi çevirdiğimde,ayağa kalktım ve yanına doğru dikildim.Kaşlarını kaldırdığında biraz daha ona yaklaştım ve "Tamamım,bakalım neler olacak."dedim ve cevap vermesini bekledim.Aşağıya doğru eğildi ve güldü.Bu gülüşü samimiydi.Geri çekildi ve elini bana doğru uzattı.Ardından da "O zaman tek seçenek,tek bir gruba dönüşüyor ha?"dediğinde elimi ben de uzattım ve "Evet"dedim.Yani,daha tanımadığım üç kişi ile birlikte,çok kısa süredir tanıyor olduğum iki ikişiyle beraber bir çıkmaz yola gireceğimin farkında olmadan,bu beş kişiye dahil olan birisinin elini sıkıyordum.

El sıkma işlemimizi sonlardırdığımızda Ecre,ilk geri çekilen oldu ve bana diğerlerinden daha samimi olan,ama hala tam anlamıyla olamayan bir gülüş göndererek "Diğerleriyle beraber arkamızdan gel."dedi.Ben de "Tamam."diye karşılık verdim ve onların ilerlemesini bekledim.Haktan ayağa kalktığında,Ecre'nin yanına dikildi.Geriye bir tek Hazal kaldığında,ona doğru yöneldim ve aynı beceriyi kendisinden de beklemeye koyuldum.

Birkaç saniye sonucunda o da ikisinin yanında yer edindiğinde Ecre,üçümüze döndü ve eliyle bana,Batuhan'ı ve Erim'i işaret etti.Başımı salladığımda kapıdan çıkıp gittiler.Onlar gittikten sonra hemen arkama doğru yol aldım ve Erim'e dönüp "Erim,yanlarında diyemedim sana ama biraz sakinleş.Şu an sana ne oldu bilmiyorum,çünkü normalde böyle bir durumda olmayacağını tahmin edebiliyorum.Bu konuyu sonra konuşacağız.Batuhan,sen de gel hadi."dediğimde sağ yanımı gözümün ucuyla işaret ettim.O da Erim'i sol yanıma doğru itekledi ve sağıma yerleşti.

Üçümüz yan yana,onların çıktığı yerden çıkıp kapıyı kapattık.Dışarıya çıktığımızda bu okulda okumama rağmen,karşımdaki yeşil alanı ilk defa görmüştüm.Ağaçlık alanlarla kaplıydı.En alt katın böyle bir yere açılabileceği aklıma gelmezdi.Ta ki burayı görene kadar.

Sağ tarafımda ve sol tarafımda,neredeyse eşit derecede sayılabilecek kadar ağaçlar vardı.Bazıları,bulunduğumuz mevsimden ötürü yapraklarını çoktan kaybetmiş,hatta ayakta dikilmek için zorlanıyor gibiydi.Bazıları ise çevresindeki olaylardan etkilenmemiş,hala yemyeşildi.Yaprakları dökülen ağaçların,sağlam olanlarını kıskandığına emin olarak,gökyüzüne kadar uzanan dalların ucundaki yapraklara bir süre odaklandım.

Bu bir süre,benim zannettiğimden farklı şekilde uzun sürmüş olacak ki omzumda bir kol hissettim.İrkilerek hafifçe geriye doğru çekildiğimde arkama döndüm,omzumdaki elin sahibi Batuhan'ın bana baktığını gördüğümde "Ne oldu?"diye sordum.Ama bu soruyu,cevabını bilmediğimden değil;sadece cevaba yönelik harekete geçmek için sormuştum.

"Nisan,uzun süre geçti.Gel istersen?"dediğinde başımı aşağı yukarı doğru salladım ve önüme döndüm.Erim'in bizden çok uzakta olmadığını görünce,adımlarımı sadece bir tık hızlandırmıştım.Batuhan da bana,aynı biçimde eşlik ederken "Erim'e ne oldu,asla anlayamadım."dediğimde o da bana doğru dönüp "Ben de."diye cevapladı.Sessizce yürümeye devam ettik.

Erim'in yanına yetişebildiğimizde,kolundan tutup kendime çevirdim ve "Erim,azıcık hızlı yürür müsün acaba?"dedim.Ağzından çıkacak sözlerle olmasa da,gözleriyle beni onaylayıp daha büyük adımlarla yürümeye kaldığı yerden devam edince,ben de aynısını yaptım.

Biraz daha ilerlediğimizde,beraber hareket etmeye "tamam" dediğimiz,üç bedenle yanyana gelmiştik.Ecre bir anda gülerek "Bir az gelmeyeceksiniz sandım,korktum."dediğinde kimseden ses çıkmadı.Herkesin,az önceki kadar gergin olmasa da,hala o duyguyu üzerlerinden atamadıklarını tahmin edebiliyordum.Çünkü bende durumlar böyleydi.