TEK SEÇENEK

1.BÖLÜM:NOT

Selam!!Hoşgeldiniz,iyi ki geldiniz.

Buraya başladığınız tarihi ve saati bırakırsanız sevinirim,baktıkça gülümseriz:))

01.07.2021

UYARI:Bu kitapta bir bad boy ve onun hükümdarlığında gezen saf kız yoktur.Bu konuda içiniz rahat olabilir,tüm karakterler ve özellikle ana karakterlerimiz gerçekten akıllı ve ne yapması gerektiğini bilen karakterler.

Keyifli Okumalar!!

..............................

Gözlerimi yaklaşık olarak on dakika önce açmış olmama rağmen uyku sersemliğimi alacak ve kırılmaz camın karşısında olmasına rağmen bu kadar güzelliği olan bir manzaranın karşısında oturmuş,onların da uyanmasını ve planımıza kaldığımız yerden devam etmeyi bekliyordum.Bu plan işine başladığımızdan beri belki de aralıksız başım ağrıyordu ancak çantamın içinde bir ilaç kutusu bile bulamıyordum.

Yaklaşık yarım saat kadar sonra Erim'in "Günaydın Nisan.Yine benden önce uyanmışsın,bir gün gelecek ve senden önce uyanmış olacağım ve o zaman karşına geçip ben güleceğim ve ödeşmiş olacağız."dedikten sonra kollarını iki yana açarak esnemeye başladı.Erim,öyle bir esniyordu ki yapması gereken sabah sporunu esnerken çoktan halletmiş oluyordu.

"Erim,ben senin karşına geçip gülümsemedim ki,intikam almanı gerektirecek bir şey de yapmadım.Bu hırs da ne böyle?"dedikten sonra sanki komik bir şey demişim gibi hafifçe güldü ve yanıma gelip oturdu.

"Sen benim bu halime hırslı diyorsan,asıl hırslı olduğum zamanlar acaba hakkımda ne düşünürsün merak ettim doğrusu."dedi ve burnuma bir fıske attı.Ben de onun bu haline gülümseyerek karşılık verdim ve önüme döndüm,ikimiz de sessiz bir şekilde Güneş'in sarı ve turuncu renklerin karışımının önündeki doğuşunu izlemeye başladık.

Erim Aksu,21 yaşında.Kendisini üniversiteye başladığımdan beri tanıyordum,yani üç buçuk ay oldu.Ancak aynı sınıfta değildik onun için pek konuşmuşluğum olmamıştı bu zamana kadar,yani buraya hapsolana kadar.Sınıfında genel kitle tarafından sevilen çocuk.Açıkçası bunu doğal karşılıyordum çünkü yakışıklı olmasının yanı sıra çok komik ve özgüvenli birisi.Aynı zamanda eğer doğru gözlemleyebildiysem çok da zeki ancak bunu insanlara zorunlu olmadıkça göstermiyordu.Şu an ise ilk hedefi buradan kurtulmak olduğu için biz bunu görebildik.

Erim'in koltukta zıplama sesleri gelince başımı sağ tarafıma çevirdim.İlk gördüğüm görüntü ise Erim'in Batuhan'ın uyumaya çalıştığı koltuğun yanında zıplayıp,onun uyanması için şarkı söylemesi oldu.

"Batuhan,hadi uyan.Sesimin kötü olmasına rağmen şarkı söyledim.Ben olsam sırf bunun için bile yattığım yerden doğrulup bana iltifat ederdim.Hadi,yap bunu."demesi üzerine Batuhan'ın vereceği cevabı beklemeye koyuldum.Batuhan ise tepki vermek yerine "Erim,çok yoruldum beni rahat bırakır mısın bir gün,sadece bir gün."

"Olmaz,önce buradan kurtulalım,sonra evinde güzel güzel uyursun.Hem sen yoruluyorsun da ben yorulmuyor muyum?Sen uyu diye canımı dişime takıp çalıştım senin haberin var mı?İşte,kıymet bilen kalmamış bu devirde."demesi üzerine doğruları açıklamak üzerine yerimden kalkıp onların yanına doğru gittim.

"Haklısın sen de Erim.Baktığın zaman Güneş'in doğuşunu izlemek Batuhan adına yaptığın çok yorucu bir eylem.O yüzden ben burada Erim'in tarafındayım."Bunu dedikten sonra Batuhan'ın bir şey söylemek için dudaklarını araladığını ve gülmemek için kendini tuttuğunu farkettim.

"Erim,keşke bunu söyleseymişsin.Bunu deseydin sana kesinlikle hak verir ve saniyesinde yattığım yerden doğrulup sana iltifat ederdim ama sanırım bazı şeyler için artık çok geç.Bundan dolayı şu an senden özür diliyorum,bir dahakinde benim için yaptığın o fedekarlıklarını anlatırsan,ben de pişmanlık duygusu hissetmem."dedikten sonra birbirimize bakıp,ikimiz de aynı anda kahkahayı bastık.