TEK SEÇENEK

7.BÖLÜM:ASIL TANIŞMA

SELAMLARRR BEN GELDİĞMM!😗❤️

N'aber canlarım,iyi misiniz?Umarım iyisinizdir.Ben ortalama iyiyim galiba.

Okumadan önce,yıldıza basıp içini doldurursanız eğer,benim de içimi mutlulukla doldurmuş olursunuz✨Şimdiden teşekkür ederim🖤

Keyifli okumalar!

..............................

Ecre,hepimize baktıktan sonra gülümsedi ve "Gerçeklere dönelim sevgili arkadaşlar.Sonuç olarak buradaki dokuz kişi,önümüzdeki günlerde beraber çalışacak." dediğinde kendimi tutamadığımdan dolayı "Ne?"sesi çıkmıştı.

Daha altı kişi bana fazla gelirken,dokuz kişi olacak olmanın getirdiği şaşkınlık geçecek gibi değildi.Yalnız kaldığım günlerdeki acı,şu an şaşkınlığımdan küçüktü ve o günlere dönmek bile istiyor olabilirdim.Çünkü korkuyordum ve korku en büyük düşmanımdı,tıpkı kimse farkında olmasa da herkesinki gibi...

Ecre,bana keyifli bir ifadeyle dönüp "Efendim Nisan'cığım,ne dedin duyamadım?"dedi.Ben de "Zıkkımın kökünü dedim,duydun mu şimdi?"dediğimde kahkaha attı ve "Sen gerçekten de bana benziyorsun!Sinirlendiğin zaman biraz kabasın,ben de öyleyimdir ama kendimi genelde frenler ve içimden küfrederi-"derken sözünü keserek "Saçmalamayı keser misin canım benim?"diye konuştuğumda o da "Gerçekten de bana benziyorsun."dedi ve gözlerini benden çekerek herkeste gezdirmeye başladı.

Bu sefer de ben hariç.Neden bilmiyorum ama ben hariç herkese,en az on beş kez baktı ama bana bakmaya tenezzül etmedi bile.Ne olduğunu asla anlamamıştım,ama Ecre'yle gerçekten benziyor olabilirdik çünkü ben de kendimi bazen anlayamıyordum.Ne yapmaya çalıştığımı ayırt edemiyordum.Ama konu bu değildi,bulunduğum ortama odaklandım.

Alara dudaklarını aralayıp konuşmaya başladığında "Biz anlatmaya başlayalım mı önce kendimizi,sonra sen ne söyleyeceksen söylersin?"diye sordu.Ecre Hanım'lı konuşmalardan nerelere kaç dakikada gelmiştik,sayamamıştım bile!Ama Ecre dediğinde haklıymış,samimilermiş normalde.Bunu sadece Alara'nın konuşmasından bile çözebilmiştim.

Ecre ise "Başla tabii ki,niye bana soruyorsun?!"diye soruyla karışık bir ikaz ettiğinde,Alara'ya dönmüştüm.Tam karşımda olduğu için kolay bir şekilde göz teması kurabiliyordum.Ve o da bunun farkında olmuş olacak ki,ilk bana baktı ve ağız ucuyla bana gülümsedi.Ben de ona kendisini taklit ederek karşılık verdiğimde,anlatacaklarına başladı:

"Ben Alara,zaten anlamışsnızdır.Ecre'yle yaklaşık beş senedir tanışıyoruz.Aynı lisede ve aynı sınıftaydık.Aramızda aslında iki yaş var,ve ben ondan büyüğüm.Ancak ben ilkokula bir,liseye bir yıl geç başladığımdan aynı sınıfa düşebildik.Tanıştığımızda onuncu sınıftaydık ve ben,şehir değiştirip İstanbul'a geldiğimizden okul değiştirmiştim.Şans işte,Ecre'nin bulunduğu okula geldim.O zamanlar ciddi asosyaldim,içime kapanıktım.Ecre de benim gibi duruyordu ama,içinden bir yerlerde enerji gizemliydi.Ben görebiliyordum bunu.Sanki zorl-" derken Ecre,Alara'yı bölüp "Çok detaya girme Alara."dedi.Alara da başını peki dercesine salladığında devam etti.

"İşte kısacası Ecre,enerjisini bana ekliyordu.Şunu söylememde sıkıntı olmaz bence,hatta iyi bile olur.Ecre,yaklaşık son bir aydır daha enerjik,ama daha tedirgin.Eskiden duyguları daha az yaşıyordu.Giderek artıyor,değişik.Bana anlatıyor çoğu şeyi ama detay vermemem gerektiği söylendi.Susuyorum ama bir gün size de anlatır.Her neyse,o bana enerjisini eklerken bense ona dert ekliyordum,yani galiba öyleymiş.Şu an daha iyi anlıyorum,gerçekten bencil davranmışım."dediğinde kendimi tutamayıp küçük bir kahkaha attığımda,herkes bana eşlik etti.Ecre de "Hayır Alara,her şey karşılıklı oldu.Bencillik yok ortada,doğru anlat şunları!"derken her ne kadar sinirlenmeye çalışsa da,gülerek söylüyordu bunları.Ben,bir de buna güldüğümde Batuhan da bana eşlik etti.Çok güzel gülmüştü,ben bir de buna güldüğümde herkes bana bakmaya başlamıştı. "Siz bana takılmayın çok,devam edin."dediğimde Ecre,bana bakıp gülümsemişti.