Lotus Flower [Completed]

_8_ {Zawgyi}

မူး​ေနာက္​ေနသည့္ေခါင္းႏွင့္ ​ေဝဝါး​​ေနသည့္မ်က္လုံး​ေတြသည္ အလင္း​ေရာင္တစ္ခု​ေၾကာင့္ ​ပတ္ဝန္းက်င္အားၾကည္ၾကည္လင္လင္ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ​ေတာ္​ေတာ္အခ်ိန္ယူလိုက္ရသည္။ ေက်ာဘက္မွခပ္မာမာအထိ​အေတြ႕​ေၾကာင့္ကုတင္​ေပၚမွာမဟုတ္တာ​ေတာ့​ေသခ်ာသည္။

"အင္း.."

တစ္ခ်က္ညီးတြားရင္းထဖို႔လုပ္​​ေတာ့ လက္​ေမာင္း​ေပၚတြင္ေလးလံ​ေန၏။ ၾကည့္လိုက္​ေတာ့ ခရမ္း​ေရာင္သန္း​ေနသည့္အကြက္​ေတြႏွင့္အိပ္​​ေပ်ာ္​ေနသည့္ေ႐ွာင္းက်န္႔။

အခန္းထဲ​တြင္လည္း႐ႈပ္ပြ​ေနသည့္ပစၥည္း​ေတြ။ ညကအျဖစ္ပ်က္​ေတြအားလုံးသည္ ေခါင္းထဲအစီအရီျပန္​ေပၚလာၿပီးျပဴးက်ယ္သြားသည့္မ်က္လုံး​ေတြႏွင့္ ​ေ႐ွာင္းက်န္႔အားလႈပ္ႏိႈးလိုက္သည္။

"က်န္႔က်န္႔...က်န္႔က်န္႔​ေလး"

ျပန္ထူးလာျခင္းမ႐ွိသည့္အျပင္ ႏိုးလည္းမလာခဲ့။ ထို႔​ေနာက္ခႏၶာကိုယ္​ေအာက္ပိုင္းမွေသြး​ေတြအားျမင္လိုက္ရခ်ိန္မွာ​ေတာ့ ဝမ္ရိ​ေပၚေဘးမွာ ဆြဲခြၽတ္ထားသည့္အ​ဝတ္​ေတြအား ဖ႐ိုဖရဲဝတ္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုအဝတ္​ေတြႏွင့္ပတ္ကာေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။

"အျပင္မွာ ဘယ္သူ႐ွိလဲ!!လာၾကစမ္း!!!"

//////

မင္းႀကီး၏အ​ေဆာင္အတြင္း၌ တိတ္ဆိတ္လို႔​ေန၏။ သမား​ေတာ္မွလြဲလွ်င္ အကုန္အျပင္ထုတ္ထားသည့္မင္းႀကီး​ေၾကာင့္ အထိန္း​ေတာ္​ေတြႏွင့္အ​ေစခံ​ေတြမွာ အသက္ပင္ျပင္းျပင္းမ႐ွဴရဲ။

"​ေအာက္ပိုင္းကညႇစ္ေၾကာ​ေတြ​ထိခိုက္သြားတာပါ။ အခ်ိန္​ေတာ္​ေတာ္ၾကာထိနာက်င္မႈဒဏ္ကိုခံလိုက္ရ​ေတာ့ ပင္ပန္းၿပီးသတိလစ္သြားတာပါ"

"ဘယ္​ေတာ့သတိျပန္လည္မွာလဲ!"

"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး​ေဆး​ေပးခဲ့ပါ့မယ္။ ဒီ​ေဆးကိုက်ိဳၿပီးဝင္​ေအာင္တိုက္​ေပးရင္ ည​ေန​ေလာက္ျပန္သတိလည္လာပါလိမ့္မယ္မင္းႀကီး"

"​ေကာင္းၿပီ။ အျပင္မွာအထိန္း​ေတာ္ကိုေဆး​ေပးခဲ့ၿပီးျပန္လို႔ရၿပီ"

"အမိန္႔​ေတာ္အတိုင္းပါ"

ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆုတ္ကာထြက္သြားသည့္ သမား​ေတာ္အား ဝမ္ရိ​ေပၚလွည့္ၾကည့္မ​ေန​ေတာ့ဘဲ ​ေ႐ွာင္းက်န္႔​​ေဘးဝင္ထိုင္ကာ လက္​ေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထားမိသည္။ ခပ္ႏုႏုမ်က္ႏွာ​ေပၚတြင္ ယခင္ပန္းႏု​ေရာင္ႏႈတ္ခမ္းသားသည္ ယခု​ေတာ့ ကြဲအက္လို႔​ေနသည္။