Sensiz olmaz

Büyük Konuşma

Gelen "o"ydu.Daha görür görmez anladım onu çok seveceğimi.Hissettirdi bana kalbimdeki yerinin büyük olacağını.
Hocaya karşı dönerek
-"özür dilerim"dedi
Hoca ise başını tekrar bize doğru çevirdi cümlesini tamamladı.
-Ben Türk Musikisi Bölüm Dekanı Murat ***** sizleri tanımak istiyorum.
Murat Hoca sözünü bitirirken.Yanıma birinin geldiğini hissettim.Sağıma doğru kafamı çevirdim.Gelen o çocuktu.Masum ve çekici bir gülümseme ile bana bakıyordu.Sınıfta boş yerler varken benim yanıma oturmasına şaşırmıştım Merve ye dönerek anlamsızca bir bakış attım.Merve nin ise hadi iyisin gibisinden kaşı gözü oynuyordu.Utanarak
-shh! Dedim.
Sonra da önüme döndüm.
Ön sıralardan bir iki kişi kendini tanıtmıştı.Hoca kafasını kaldırıp boğazını temizledi.
-"Şu geç gelen arkadaşıda tanıyalım birde"
Dedi.
O da ayağı kalktı ve
-Ben Yiğit. Dedi
Ben de kafamı kaldırıp ona baktım.Sessizce gülüyordum.O ise gergin görünüyordu.O kadar yakışıklıydıki.Yüzüne bakmaktan kendimi alamadım.Uzun boylu,koyu mavi gözlü,koyu kumral ve nefis kaslı bir vücuda sahipti.Bu çocuk manken olmalı dedim içimden.
Murat Hoca sert bir sesle
-"Geç kalmanızı istemiyorum.Herkes sorumluluk sahibi olacak ve dersimde sululuk yapan ve ya dersin akışını bozan "arkadaşlara" şimdiden söyleyeyim
ikinci kez hazırlık okumak hiç iç
açıcı olmuyor."
Sınıftan çıt çıkmadı.Sonra Murat Hoca kafasını kaldırarak bana baktı.
-Sen de kendini tanıt lütfen!
Dedi.Heyecanlanmıştım hatta belkide kızarmıştım.
Yiğit beni o halde görünce intikam alır gibi gülmeye başladı sinirimi bozmuştu.Ayağı kalktım ve boğazımı temizleyerek.

-"Ben Eylül."Aranızda şuanda burda olduğu için benden daha mutlu olan biri olduğunu sanmıyorum.En sevdiğim,hayatımı adadığım tek şey müzik ve sizler gibi azmederek bu zorlu bölümü kazandım.Birlikte geçireceğimiz üniversite hayatımız boyunca birinci olarak bölümümü okumaktan gurur duyacağım.Umarım fazla fark yemezsiniz"
Diyerek oturdum.Herkes ağzı açık bir şekilde bana dönüp bakıyordu.Benden hoşlanmış gibi durmuyorlardı.Bende şoktaydım nasıl böyle cümleler kurabilmiştim.Pişman olma Eylül dedim kendi kendime.
Murat Hoca bana hayretle bakarak.
-"Seninle iyi anlaşacağız Eylül" dedi.
Tamam cesaretliydim.Ama bir o kadarda heyecanlı bir insandım.Ya heyecanıma yenik düşersem diye düşünürken kulağıma doğru biri eğildi.

-"İyi konuşmaydı ama ne o pişman mı oldun?

Dedi Yiğit.Kafamı aniden çevirdim çekici ve özgüvenli bir bakış atarak;

-Ben pişman olmam Yi-ğit Bey!
Dedim.

-Peki öyle olsun Eylül Hanım memnun oldum.
Dedi ve elini uzattı.
Elini sıkarak
-"Bende." Dedim.
İlk gün böyle tanışmaydı kampüsü gezmeydi derken geçti.Büyük konuşmuştum.Bu lafımın hakkını vermeliydim.İlk günden anlamıştım işimin zor olduğunu...