|Tamamlandı|
Arkadaşlar bu kurgu bir hayal ürünüdür kurgu yazarın Kaleminden değil düşlerindeki oyun arkadaşlarındandır.
Mete anne ve babası ile yaşayan yanlız içine kapanık üniversiteyi bitirmiş ve bir edebiyat dergisinde editör olarak çalışan sad...
Sabah uyandığımda dergiye gitmeme yarım saatim vardı. Hemen yataktan kalkıp üstümdeki pijamalarımı çıkartarak beyaz uzun kolu bir ince kazak ve siyah dar bir pantolon giydikten sonra elimi yüzümü yıkayarak komodinin üzerindeki gözlüklerini takarak aşağı indim.
Annem kahvaltı hazırlarken babam gazete okuyordu.
Beni gören annem gülümseyerek yanıma geldi.
"Oğlum kahvaltı hazır"dediğinde babama baktığımda gülümseyerek bana bakıyordu. dün akşam annem ile konuşmuştum hatta benden beklemediği bir performans ile onun tartışmıştım. tabi en iyi silahını kullanarak bize bir şey olursa gözümüz arkada kalmasın diyerek gözyaşlarını dökünce onu üzmemek için bir şans vereceğimi söylemiştim. benim açımdan sorun yoktu.
"Ben geç kaldım dergide bir şeyler yerim"dedim ayakkabılarımı giyerken annem başımın üstünde sitem ederken kapı çalındı.
Annem kapıyı açtığında müstakbel kocam Asaf siyah bir kazak ve siyah pantolonu ve siyah palto ile kenarda durmuş bana bakarak gülümsedi.
"Günaydın efendim ben meteyi işe bırakacaktım"dediğinde annem başını sallayarak çekildiğinde siyah beyaz kapşonumu giyerek çantamı koluma takarak evden çıktığımda siyah Porsche binereken kemerimi takamıyordum.
Asaf bana yardım ederek üstüme eğilerek kemerimi uzattığında yüzümüz çok yakındı.
Kaşlar normal şeklinde de çatık duruyordu Yüzünü bana döndüğünde ferah kokusu burun deliklerini mest ederken gözleri dudaklarıma kayarak dudaklarıma yaklaşarak dudaklarını dudaklarıma değdirdi.
Yumuşak dudakları dolgun dudaklarımın üstündeydi. başımı yana çevirdim. bunu yapmaya ne hak veriyordu ona
"bir daha bunu yapmayın "dedim sert bir ses ile ona bakmadım.
Arabayı çalıştırarak yola baktığında bende camdan dışarıya baktım.
"İstersen iş çıkışı veya öğle molasında bir şeyler yapabiliriz"dediğinde ona dönerek gözlüklerimi düzelttim.
"fark etmez"dedim umursamazca önüme dönerek.
"Hımmmm"bana dönerek.
"benim için fark etmiyor onun için dedim "dedim ona baktığımda gözlerime bakıyordu. gözlerinde tuhaf bir ışıltı vardı. insanı hoş eden bir şey.
ne olduğunu bilmiyordum sadece tuhaftı işte.
Bir kaç dakika sonra dergi binasına geldiğimizde ona baktığımda bana yaklaşarak yanağımdan öptü.
"Bebek gibi kokuyorsun saf ve temiz"dedi gözlerim kocaman irileşirken derin bir nefes aldım. bana bakıp burnumun ucunu öperek.
"Eğer biraz daha böyle tatlı olursan kendimi tutamayacağım"dediğinde başımı eğerek kemerimi çıkardığında arabanın kolunu çekiyordum ki Asaf kolumu tutu.
"Müstakbel eşini öpmeyecek misin?"dediğinde ona düz bir ifade ile baktım. "bu biraz fazla değil mi "dedim anladım karizmatik şeytan tüyü ve insanı hoş eden tavırların var ama bu destop tavırlar midemi bulandırıyordu.
"ben dudak bekliyordum ama "dedi munzir bir ifade ile. göz devirdiğimde gülümsedi. "akşam seni alırım "dedi. başımı salladım. ben binaya girdiğimde o da gitmişti.
********
Biraz kısa oldu ama diğer bölüm uzun olacak arkadaşlar bu arda yeni kurguma bakmayı unutmayın.
Bol yorum ve oy istiyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
