Չոնը արդեն հյուրասենյակում էր նստած խմում։Թեն գնաց նրա մոտ։Ծնկի եկավ Չոնի առջև և գլուխը կախեց։
-ինչ է եղել?(Չոն)
-հյոն,ես մի խնդրանք ունեմ(Թե)
-ինչ խնդրանք?(Չոն)
-խնդրում եմ թույլ տուր գնամ մայրիկի ու հայրիկի գերեզման։Խնդրում եմ հյոն(Թե)
Թեն չկարողացավ իրեն զսպել և լաց եղավ։Չոնը ձեռքի բաժակը դրեց սեղանին և բարկացած հայացքով նայեց Թեին։
-ուզում ես գնալ նրանց գերեզման?(Չոն)
-այո,հյոն(Թե)
-ոչ,դու երբեք այդտեղ չես գնա։Սպանել ես նրանց,որ գնաս նրանց գերեզման?(Չոն)
-ԵՍ ՆՐԱՆՑ ՉԵՄ ՍՊԱՆԵԼ(Թե)
*տարիներ առաջ*
Արդեն շատ մութ էր դրսում։Ժամը 23։46 էր։Ծնողները նստած էին բազմոցին և հեռուստացույց էին նայում։Իսկ երեխաները խաղում էին հատակին նստած։
Փոքր տղան կանգնեց և մոտեցավ մորը։
-մայրիկ ես շոկոլադ եմ ուզում(Թե)
-տղաս տանինը վերջացել է հիմա էլ շատ ուշ է։Վաղը միասին կգնանք խանութ և կառնենք(մայր)
-մայրիկ ես հիմա եմ ուզում(Թե)
Ասեց փոքրը և սկսեց լաց լինել։
-լավ,Թե։Մենք հիմա կգնանք խանութ և կառնենք,մենակ մի լացի հա տղես?(հայր)
Փոքրիկի արցունքները սրբելով ասաց հայրը։Երեխաները մնացին տունը,իսկ հայրիկը ու մայրիկը գնացին խանութ։
Արդեն շատ ժամանակ էր անցել,բայց ծնողները տուն չէին գալիս։Հանկարծ լսվեց տան հեռախոսի ձայնը։Մեծ տղան մոտեցավ հեռախոսին և պատասխանեց զանգին։
-ալո։Սա Չոների տունն է?(անծանոթ)
-այո(Չոն)
-տանը մեծ կա?(անծանոթ)
-մայրիկը,հայրիկը խանութ են գնացել։Շուտով կգան(Չոն)
-դուք Չոն Չխվեի ու Չոն Յունայի տղան եք?(անծանոթ)
-այո(Չոն)
-ցավաքցում եմ ձեր ծնողները մահացել են ավտովթարից(անծանոթ)
Զանգողը ոստիկանությունից էր։
*ներկա*
-ԵԹԵ ԴՈՒ ՉԵՍ ՍՊԱՆԵԼ,ԱՊԱ ՈՎ Է ՍՊԱՆԵԼ?(Չոն)
-հյոն....(Թե)
-ՁԱՅՆԴ ԿՏՐԻՐ։ԱՏՈՒՄ ԵՄ ՔԵԶ։ԻՆՉՈՒ ՀԱՅՏՆՎԵՑԻՐ ՈՒ ԿՅԱՆՔՍ ԻՐԱՐ ԽԱՌՆԵՑԻՐ?(Չոն)
-ես մեղավոր չեմ(Թե)
Թեն շարունակում էր լացել և նայել հատակին։Նա դեռ ծնկների վրա էր։
-ԵՍ ԱՏՈՒՄ ԵՄ ԱՅՆ ՕՐԸ,ԵՐԲ ԴՈՒ ՔՈ ՈՏՔԸ ԴՐԵՑԻՐ ԱՅՍ ՏՈՒՆ։ԱՏՈՒՄ ԵՄ(Չոն)
Դու կանգնեցիր,գնացիր քո սենյակ։Պայուսակի մեջ դրեցիր ամենանհրաժեշտ իրերը և դուրս եկար սենյակից։Գնացիր դրսի դռան մոտ։
-այդ ուր?(Չոն)
-գնում եմ։Մեկ է ատում ես ինձ։Իմաստը այստեղ մնալու?(Թե)
շարունակելի.....
(ինչ կլինի հաջորդ մասում?)