Չոնը խոհանոցում կանգնած նախաճաշ էր պատրաստնում նրանց համար։Նա Թեին չէր նկատել։Երբ պտտվեց,որ անհրաժեշտ մթերքը վերցնի սառնարանից նա տեսավ Թեին,ով զարմացած կանգնել էր տեղում և չէր շարժվում։Չոնը հարցական հայացքով նայեց նրան։
-ինչու ես այդտեղ կանգնել?Նստիր սեղանի մոտ։Մի քանի րոպեից պատրաստ կլինի նախաճաշը(Չոն)
Թեն հայացքը չկտրելով Չոնից նստեց սեղանի շուրջ և սկսեց հետևել ալֆայի շարժումներին։
-կարող եմ մի հարց տալ?(Թե)
Զգացվում էր,որ փոքրի ձայնը դողում է,երբ խոսում է հյոնի հետ։
-տուր(Չոն)
-ինչու ես այսպիսին?(Թե)
-ինչ?(Չոն)
Թեն էլ չկարողացավ զսպել իրեն։
-ինչի չես գոռում իմ վրա?խի չես ծեծում?խի չես վիավորում?խի ես նախաճաշ պատրաստում իմ համար?խի ես ինձ պառկացրել անկողնուն?խի ես քեզ սենց պահում?(Թե)
Թեն էլ չկարողացավ զսպել իր զգացմունքները և լաց եղավ։Չոնը նեղվեց և իրեն վատ զգաց։Նա մոտեցավ օմեգային և ամուր գրկեց նրան։Թեն նրա գրկում հեկեկում էր։
-մի լացի։Ես էլ քեզ ցավ չեմ պատճառելու։Դու իմ միակ հարազատն ես։Ես առանց քեզ չեմ կարող ապրել։Կներես ինձ(Չոն)
Թեն հետ քաշվեց և նայեց Չոնի աչքերին,որոնք նույնպես թաց էին։
-չեմ ուզում քեզ հավատալ։Դու էլի կկտորես իմ սիրտը։Չեմ կարողանում վստահել քեզ։Ես վախենում եմ քեզանից։Խմդրում եմ մի ստիր ինձ(Թե)
-ես չեմ ստում։Խնդրում եմ հավատա ու վստահի ինձ։Ես քեզ սիրում եմ Թե,իմ Թե(Չոն)
-ՍՏՈՒՄ ԵՍ։ՉԵՄ ՀԱՎԱՏՈՒՄ։ԱՅՍՔԱՆԻՑ ՀԵՏՈ ԵՍ ՉԵՄ ԿԱՐՈՂԱՆՈՒՄ ՀԱՎԱՏԱԼ ՔԵԶ։ԵՍ ՉԵՄ ՈՒԶՈՒՄ ՎՍՏԱՀԵԼ ՔԵԶ(Թե)
Չոնը անզորությունից լաց էր լինում։
-այդ դեպքում ինչ ես ուզում?ասա ինչ ես ուզում ես կանեմ դա(Չոն)
-ՈՒԶՈՒՄ ԵՄ,ՈՐ ՄԵՌՆԵՍ(Թե)
Թեն այնքան էր բարկացել,որ չէր գիտակցում թե ինչ է ասում։
-մեռնեմ?....ուզում ես,որ մեռնեմ?(Չոն)
-ՀԱ ՈՒԶՈՒՄ ԵՄ,ՈՐ ՄԵՌՆԵՍ։ՈՒԶՈՒՄ ԵՄ,ՈՐ ՎԵՐԱՆԱՍ ԻՄ ԿՅԱՆՔԻՑ։ԵՍ ՔԵԶ ՍԻՐՈՒՄ ԵՄ,ԲԱՅՑ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ՔԵԶ ԷԼ ՉԵՄ ՀԱՎԱՏԱԼՈՒ ՈՒ ՎՍՏԱՀԵԼՈՒ։ՄԵՌԻ(Թե)
-փաստորեն մեռնեմ հա?.....լավ,ոնց ուզես,ես կմեռնեմ հանուն քեզ։Հուսով եմ իմ մահից հետո երջանիկ կլինես(Չոն)
Ասեց Չոնը և ատրճանակը,որը հանեց գոտկատեղից,պահեց իր գլխին։
Թեն և Չոնը թաց աչքերով նայում էին իրար։Երկուսն էլ սիրում են իրար,բայց Թեն չի կարողանում վստահել Չոնին։
շարունակելի......
(Չոնը կսպանի իրեն?հավանում եք?)
