𝑨𝒍𝒊𝒄𝒆 𝑳𝒊𝒍𝒚 𝑷𝒐𝒕𝒕𝒆𝒓 | 𝒹𝓇𝒶𝒸ℴ 𝓂𝒶𝓁𝒻ℴ𝓎

[𝑨𝒄𝜾𝒏𝜾𝒏 𝒔𝒂𝒚𝒇𝒂𝒍𝒂𝒓𝜾]

Elimde ki mektubu ıslatan göz yaşlarımı sildim. Neden böyle olmak zorundaydı ki. Neden birileri can çekişmesi ya da ölmesi gerekiyordu ki.

Hayat adil olmazken nasıl ayakta durabilirdim ki. Ayakta durmamı sağlayan kişi yüzüme bile bakmıyordu.

Harry hep uyarmıştım.

Anne ve babamıza ölüme götüren bu dünyada yaşamamızı beklememesini hep söylemiştim.

Şimdi ise kendi kararım ile ölümün yolunu tutuyordum.

Ama şimdilik tek ihtiyacım olan sessizlikti.

"Bunu yapmana izin vermiycem." Regulus sesi ile yerde ki bakışlarım ona döndü.

Küçük bir gülümseme sundum. Yanağımdan akan yaşları elimin tersiyle sildim.

"Umarım Sirius ile aranı düzeltebilirsin. İnsanın bu zamanda ona destek olması için birisine ihtiyacı oluyor." dedim kısık bir sesle.

Kısa bir duraklamanın ardından yanıma oturdu.

"Harry. Siriusun yaptığı yatayı yapıyor... Dinlemiyor." dedi bakışları dimdik karşıya bakarken.

"Küçükken nedense Harrye ceza verilmesinden çok korkardım. Bu yüzden onun yaptığı bütün hataları ben üstlenirdim. Onun bana zarar vermediği gibi bende ona zarar gelsin istemezdim. Beni incitmiyceğini nasıl beynimi kazıdıysam artık. Hiç ama, hiç, bana zarar vericeğini düşünmedim" buz mavisi gözleri yaşlar süzülen zümrüt yeşili gözlerime döndü.

"Ama bana zararın en büyüğünü o verdi halbuki" dedim.

"Sirius bi söz vermişti" tam kalkıcakken kalkmamı engelliyerek. "Hep yanımda olucağını. Beni hiç bırakmıycağını söylemişti. Ama beni bırakıp gitti. Bazen diyorum ki 'haklıydı' diyorum. Sonra ise 'beni bırakması gerekiyor muydu?' diyorum" elini elimin üstüne koydu.

"Bir insan bir şeyi istiyorsa yapabilir. Yani Sirius beni terk etmek istemeseydi ya da Harry sana küsmek istemeseydi küsmezdi" dedi elimin üstünde ki elini kalbimin üstüne koydu.

"Her şey buraya bağlı" dedi ve yanımdan kalkıp uzaklaştı.

Yaşlar süzülen yanaklarımın üstüne ellerimi koydum. Önümde duran parşömeni aldım.

İçimden ne geliyorsa yazmaya koyuldum.

***

Hermione meraklı bakışları beni buldu. Elimde ki üstünde 'Harry James Potter' yazan mektupu Hermione uzattım.

"Bu da ne?" dedi elinde ki mektubu incelerken.

"Eğer ki bana bir şey olursa bunu Harry ver." dedim.

Bir süre bana baktıktan sonra kollarını boynuma sardı.

"Hayır." dedi titreyen sesi ile. "Sen benim ilk kız arkadaşımsın. Seni kaybedemem" dedi. Dolan gözlerim ile gözlerimi sıkı sıkı kapatıp kollarımı Hermione doladım.

"... Çok kişinin ölmesi dense bir kişinin ölmesi daha iyi" dedim. Hermione ayrılıp elini tuttum.

Arka cebimden başka bir mektup çıkarttım.

Bu sefer de bakışları üstünde 'Draco Lucius Malfoy' yazan mektupa kaydı.

"O- o çok üzülecek" dedi elimde ki mektubu alırken.