okulda dersler bir yana aksiyon gün geçtikçe artıyordu. Bu da beni çok sevindiriyordu.Cünkü aksiyon için gelmiştim .. ( bu okula , annem babam ders işlemek için ) Dersler sıkıcı geliyordu neymiş canım matametikmiş, işlemmiş , kesirmiş , geometriymiş, jografyaymış , kimyamış offfff hepsi zor şeyler. düşündükce bile aklını yoruyor .ders bana çok mantıksız geliyor. Dersi bulanlarda keşke böyle deseydi.. ama ders olmassa okula gidemezdim. Ve aksiyonların hiç birisi olamaaz. yani kadare de o seszziz sakin aksiyanun a sını bilemediğin bir yer kalırdı .. okulun yolunu tuttum. bir hafta önce gördügüm yazı hala orda duruyordu. ya annem gördüyse bittmistim. okula gelince onur bana pencereden bakıyordu. hiç harekket etmeden. ama benle küstü. sınıfa girince ben arkadasıma onuru seçme dedim. o da onu secmedi .Onur trip atar bir şekildde sırasına oturdu.ağladı sonra arkadaşları elini yüzünü yıkamasina götürdüler. ve ben ikinci katta müzik dinliyordum. sonra efsadan nefret ediyorum, o mal diye bağırıyordu. ama o bana bağırsa bıle ben kalbimi anladım .. ben ona asıktım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN ONA AŞIKTIM
AksiyonAnnemin cırtlak sesi dünyayı yıkardı.Gene beni erkenden uyandırdı. Neymiş canım ; taşınacakmışız...Zaten Istanbul'da oturuyorduk. Niye taşınmamıza gerek vardı ki !!! Istanbul'dan , Istanbul'a. Zaten babamın şu sözünden sonra üzülmeye başladım ; ben...