Unicode
W:မင်းနဲ့ငါလမ်းခွဲရအောင်
J:ဘာ!!!
မျက်ထောင့်နီဖြင့်အကျီစကိုရုတ်တရက်ဆွဲလိုက်တာကြောင့်
W:ဘာဖြစ်တာလည်း....မင်းအဖြစ်ချင်ဆုံးမဟုတ်ဘူးလား...လွှတ်ငါ့ကို
အကျီစကိုကိုင်ထားတဲ့လက်ကိုဆွဲဖြုတ်ရင်းအိမ်ထဲကိုဝင်ရန်ပြင်လိုက်သည်
J:won-ah~
W:ငါဒီနေ့ဘဲအိမ်ပြောင်းနေတော့မယ္...သွင်းထားတဲ့ပိုက်ဆံေတွကို Haoဆက်ေနဖို့အတွက်ထားခဲ့လိုက္မယ္...
ပြောပြီးအထဲဝင်လာခဲ့လိုက်သည်...
မင်းမချစ်တဲ့ငါ့အတွက္ဝမ်းမနည်းပါနဲ့...
ဝမ်းမနည်းဘူးဆိုတာသိေပမယ့္လဲငါတို့ရေစက်ကဒီလောက်ဘဲ Junနှုတ်ဆက်ခဲ့ပါတယ္...သေလောက်အောင်နာကျင်ရပေမယ့္ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူပြီးငါ့ဘဝသစ်ကိုပြန်စတော့မယ္
အခန်းထဲကနေ luggageတစ်လုံးနဲ့ လိုသလောက်သာထည့်ပြီးအိမ်ကနေထွက်ဖို့ပြင်တော့
J:won...မင်းတကယ္ထွက်သွားေတာ့မှာလား
W:ငါစကားကိုနှစ်ခါပြန်မပြောဘူး....မင်းကိုငါချစ်တယ္ဒါပေမယ့္မင်းရဲ့ဒဏ်ကိုငါမခံနိုင်တော့ဘူး...အဆုံးထိချစ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားပေမယ့္ငါမလုပ်နိုင်လို့တောင်းပန်ပါတယ္
J:won...ငါ
W;ဘာမှမပြောနဲ့တော့ငါမင်းအသံကိုမကြားချင်တော့ဘူး
ပြောပြီး wonwooထွက်လာခဲ့သည်
ခြံရှေ့ရောက်တော့
W:mingyu
ကျွန်တော်ကိုမြင်တော့mingyuကအလောတကြီးပြေးလာေလရဲ့
Mingyuကိုမြင်တာနဲ့ဦးထုပ်ကိုရှေ့ငိုက်ပြီးသာငြိမ်ေနလိုက်သည်
M:hyg..ဘာလို့ဖုန်းမကိုင်တာလဲဗျာ...ကျွန်တော်ဘယ္လောက်တောင်စိတ်ပူနေလည်းသိရဲ့လားဗျ...
W:ဘာမှမဖြစ်ဘူး
M:ဒါနဲ့ luggageကြီးနဲ့ဘယ္သွား...
ပြောနေတုန်းမော့ကြည့်လာတဲ့ hygကြောင့်Mingyuစကားေတွအလိုလိုရပ်တည့်သွားသည်
YOU ARE READING
Boy Paradise
Fanfictionရူးလောက်အောင်ချစ်တာမို့သေလောက်အောင်နာကျင်ရပါတယ္ Jun.... Wonwoo ကျွန်တော်အချစ်ကစစ်မှန်ပေမယ့္ဘာလို့ထိုက်တန်တဲ့အချစ်ကိုပြန်မရတာလဲ Mingyu မင်းကိုသံယောဇဥ္ရှိလို့ခွင့်လွှတ်ပေးမယ္လို့ဆုံး...
