မိုးတွေသည်းကြီးမဲကြီးရွာနေတယ္ ညတစ်ညမိုးတွေချိန်းပြီးဆူညံနေတယ့္ကြားကနေ....တိုးငြင်းစွာငြီးနေတယ္ wonnieရဲ့အသံလေးကပိုပြီးခံစားခဖက်ကိုတိုးမြင့်အောင်လုပ်ပေးနေသလို....
J:အ့..အ့...ရှီးးး...ကောင်းလိုက်တာကွာ
W:jun-ahအရမ်းမြန်တယ္...အာ...အာ
J:ခဏလေးပါကွာ...ပြီးတော့မယ္...
W:အ့...အ့..အားးးး
နောက်ဆုံးအဆုံးသတ်မှာခံစားချက်တွေမြင့်တက်ကာပြီးဆုံးသွားပြီးနောက်ရင်ခွင်ပြိုကျလာတဲ့ wonwooကိုပေွ့ပိုက်ကာ....
J:ကိုယ့္ကလေးလေးပင်ပန်းသွားပြီ
ကြောင်ပေါက်လေးလို့ရင်ခွင်ထဲတိုးရင်အမောဖြေနေတဲ့ချစ်သူလေးကိုငုံ့ကြည့်ရင်းပိုတိုးလို့ဖက်ကာ...
J:won-ahမနက်ဖြန်ကိုယ္တို့အဆောင်ကိုယောက်ျားလေးနောက်တစ်ယောက်ထပ်လာမယ္တယ္...
W:လာပါစေပေါ့...
J:ကောင်လေးကချောချောလေးတဲ့...
W:ဘာလဲကြိုက်လို့လာ...
အလိုမကျစွာနှုတ်ခမ်းလေးကိုဆူပြီးပြောလာတဲ့ wonwooကြောင့်ဆူနေတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုတစ်ချက်နမ်းရင်...
J:ကိုက wonnieကိုဘဲချစ်တာလေမသိဘူးလား...wonကိုစိတ်မချလို့ပြောတာ...
W:wonကိုစိတ်မချဘူးဆိုပြီးဟိုဘက်ရောက်သွားလို့ကတော့နော်....
J:မယုံဘူးလားကိုယ့္ကို...
W:noပါ...
J:လာထားကွာမယုံချင်လည်း...
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ဆက်နွယ္မပျက်သေးတာကြောင့်အောက်ကနေပင့်ဆောင့်လိုက်တာကြောင့်...
W:အ့...အ့...ရပ်တော့....ယုံပြီ...ရပ်တော့လို့
J:ပြီးေရာ...
W:ထုတ်တော့ရေသွားချိုးတော့မယ္...
J:အတူတူချိုးရအောင်လေ...
W:တော်ပါတော့ဗျာ...junအကြောင်းမသိရင်ခက္မယ္....
J:ချစ်လို့ကို...
ကလေးကြီးလိုကုတင်ပေါ်ကနေချွဲနေတဲ့ junကိုပြောင်ပြကာရေချိုးခဲ့ထဲဝင်လာပြီး...အရင်ကအကြောင်းလေးတွေပြန်တွေးမိတော့သည်...
YOU ARE READING
Boy Paradise
Fanfictionရူးလောက်အောင်ချစ်တာမို့သေလောက်အောင်နာကျင်ရပါတယ္ Jun.... Wonwoo ကျွန်တော်အချစ်ကစစ်မှန်ပေမယ့္ဘာလို့ထိုက်တန်တဲ့အချစ်ကိုပြန်မရတာလဲ Mingyu မင်းကိုသံယောဇဥ္ရှိလို့ခွင့်လွှတ်ပေးမယ္လို့ဆုံး...
