The Billionaires Maid

KABANATA 78- Gate crash

KINABUKASAN, nagulat ako sa pagiging malamig nito. Sa naalala ko, wala naman akong maling nagawa para maging dahilan ng pagiging malamig niya.

Nagulat nalang ako ng kinabukasan wala na naman ang pagiging malambing nito at ang pagiging makulit, napalitan iyun ng panlalamig.  Ni hindi ako nito pinansin buong mag hapon, hanggang sa gumabi nalang ay malamig padin ang pakikipagtungo nito saakin. Kapag nakikita ko naman siya ay nakatulala lang ito at wala sa sarili na para bang may pinag-iisipang bagay.

May kutob na ako kong bakit. Nasisigurado kong tungkol ito sa pinag-usapan ng ina niya at si Shi.

Subrang kuryuso na ako sa pinag-usapan nila, gusto ko nga iyung i-tanong kay Symon pero sa hindi malamang dahilan, nawawala iyun sa isip ko kapag may pagkakataon akong mag tanong sa kanya.

They said, curiousity kills cat, and Im willingly just to know the truth.

Napa-igtad ako sa gulat ng biglang bumukas ang pinto at bumungad saakin ang bihis na bihis na si Symon.

Muntik pa akong matulala sa subrang gwapo niyang pag-mumukha. Idagdag mo pa ang magarang damit na suot suot nito ngayon, parang pupunta siya sa magarang party at teka nga... Gabi na ah, saan kaya ito pupunta?

Tumayo ako at sinundan ito, hindi naman ata nito napansin ang pag sunod ko sa kanya dahil gaya ng dati malalim na naman ang iniisip nito.

"Symon, gabi na. Saan ka pupunta?"Tawag pansin ko dito, napahinto ito sa paglalakad. I sigh. Sa wakas napansin din ako!

"Somewhere, mag papahangin lang."Kumunot ang noo ko sa sagot nito. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Mag papahangin ng ganyan ang suot? Are you kidding me? Sa ganyang suot mo parang pupunta ka sa Isang magarang party."I coldy said to him. Alam kong tunog girlfriend na binabawalang lumabas ang kasintahan niya pero wala na akong pakiaalam dito. Nag tiwala na ako sa kanya, binigay ko na ng buo sa kanya ang puso ko kaya may karapatan naman siguro akong malaman iyun.

"I'm going to my friends birthday party."Kumunot ang noo ko.

"Amh—okay? Sure, umalis kana."Nagsisinungaling ako kapag sinabi kong hindi iyun labag sa kalooban ko, dahil labag na labag iyun. Ayoko itong umalis pero ano namang magagawa ko? Wala.

"Okay."Yun lang ang sinabi nito at umalis na. Napatingin nalang ako sa kotse nitong papalayo na sa Mansion.

He left me. Just like that, at ang alam ko hindi niya iyun gagawin kahit may birthday party pa. He will never left me—but he left you, just because of his friends birthday party.

I smiled bitterly.

"HEY, Ele! What's up?"Napalingon ako kay Janine na kakadating lang. Nasa sala ako ngayon, mag isa—kanina. Nagmumokmok, eh kasi wala si Symon, pero ayos lang 'yun, nandito naman si Janine.

"Ayos lang naman."Sinubukan kong pasiglahin ang boses ko, but I failed.

Damn.

"Anong ayos ka jan? Halata namang hindi, sinadya ko lang tanungin ka."Umikot ang mata nito pero maya maya ay ngumisi siya.

"Anyway, bago ko pa makalimutan. Tayo Jan! May pupuntahan tayo."Kumunot ang noo ko, at napatingin sa kanya ng may pagtataka.

"Ha?"She smiled sweetly.

"Sabi ko, tayo jan, may pupuntahan tayo and please don't ask where, it's a secret."She grinned. Nalilito ko siyang tinignan.

"O-okay?"Hindi siguradong sagot dito, nagulat ako ng bigla niya akong higitin patayo.

"Bago tayo aalis kailangan muna nating mag pa ganda, hindi tayo lalaban sa gyera kong ganito lang din naman ang ayos natin no. Kailangan nating umangat, para panalo agad."She whispered to my ears. Wala akong nagawa dito kundi tumango at sumama sa kanya sa kahit saang lugar.

She's weird, so weird but we all know her. Hindi siya magiging ganito kong wala lang.

"JANINE, hindi pa ba tapos?"Tanong ko ulit kay Janine, hindi ko na mabilang kong pang-ilang ulit na tanong ko na ito sa kanya. Hindi niyo Naman siguro mamasamain, kasi kanina pa talaga ako nangangalay sa pagka-upo. Halos dalawang oras din akong naka-upo no.

"Malapit na Ele, relax ka lang jan okay?"Wala akong nagawa kundi ang tumango.

Bakit nga ba ako pumayag na mapunta sa sitwasyon na ito? I sigh. Wala ng bawian, kahit humindi na ako hindi din ako papakawalan nitong si Janine.

"Tapos na ba Janine?"Tanong ko ulit, napa-igtad ako sa gulat ng may humawak sa balikat ko.

"Omg Ele! Tapos na, ang ganda mo!"Napangiwi ako.

"Pwede ko na bang idilat ang mata ko?"Naramdaman kong binago ni Janine ang pwesto ko.

"Sure, idilat mo na."Randam ko ang pagka-excite sa tuno niya. Dahan dahan ko namang iminulat ang mata ko. Ang unang bumungad saakin ang magandang mukha ng kong sino man sa harapan ko.

Mukha siyang anghel, ang ganda niya. Ngayon lang ata ako makita ng ganito ka gandang babae. Sino kaya ito—teka! Omg! Ako ba 'to? HIndi ako makapaniwala.

"Yes Ele, ikaw na ikaw yan! Ang ganda 'diba?" Janine giggled. Tulala lang akong nakatingin sa sarili.

"S-sigurado ka? A-ako talaga to?"Hindi makapaniwalang bulong ko dito, natawa si Janine.

"Jusko Ele! Hindi mo ba nakikita kong gaano ka ka-ganda? Manipis na make up nga lang yang inilagay namin pero hindi mo na nakilala ang sarili mo. Natural make up lang yan gurl! Ikaw na ikaw 'yan."Natatawang sabi nito, napa-awang lang ang labi ko.

I can't believe this. I really can't. Gosh! Ang ganda ko!

"Para saan ba ito?"I curiously asked her, she smirked.

"Mang-ga-gate crash tayo."Nanlaki ang mata ko, seryuso?

"This will be gonna fun!"She said in a very excited tone.

"Where exactly, Janine?"Kunot noong tanong ko dito. Maninigurado lang, baka nababaliw na itong si Janine eh.

"Well, Ele. Hindi ako papayag na mag saya si Shi sa piling ng kuya ko, ikaw dapat iyun kaya hali kana. Let's crash their party!"Nagulat ako ng hilahin ako nito.

Damn, nababaliw na nga siya.