Hiç beklemediği bir anda dökülmüştü Jungkook'un dudaklarından.
Jungkook nasıl böyle bir riske girmişti? Taehyung her an çekip gidebilir ve bir daha asla onunla yakın olmayabilirdi.
Ancak ikisinin de hissettiği romantik bağ son günlerde o kadar kuvvetlenmişti ki Jungkook dayanamıyordu artık... Arkadaştan fazlası olmalıydılar. Bunu kendine ilk itiraf eden Jungkook olmuştu. Gururunu bir kenara atıp tüm kalbini Taehyung'un önüne serdi.
"Seni seviyorum Taehyung." Bir yandan da dolan gözlerini siliyordu parmak uçlarıyla. "Her şeyden daha çok seviyorum."
Taehyung donakalmıştı. İstemsizce tuttu nefesini. Ani gelen bir itirafla beyni uyuşmuştu. Biraz biraz daha yaklaştı o da sevdiği adama. Kalbinin hızla çarpmaya başladığını hissetti.
Taehyung, Jungkook'a o kadar yaklaşmıştı ki ikisi de birbirlerinin vücut ısılarını hissedebiliyordu. Öylece durup bekledi.
Jungkook dokunmak istiyordu Tae'ye. Kollarını açıp ona sımsıkı sarıldı.
Burnunu karşısında dikilen Taehyung'un ensesine dayayıp derin bir nefes aldı. Aldığı bu nefes ciğerlerine doldu ve oradan tüm hücrelerine yayıldı.
Taehyung hiç kıpırdamadı. Jungkook aldığı nefesten saniyesinde pişman olmuştu. Ya sevdiği adam onu istemezse, Ya çekip giderse aniden?
Jungkook bir daha asla onu koklamaması gerektiğini kendine söyleyerek tuttu nefesini ama bu öyle kolay kontrol edilebilir bir duygu değildi. Yapamıyordu. Olmuyordu işte, Taehyung yanındayken kendini kontrol edemiyordu.
Jungkook için orada , şirketten çıkıp geldikleri evinin önünde, Taehyung ile dikildiği dakikalar saatler gibi geliyordu.
Kendini tutamadı Jungkook. Tekrar doldurdu Taehyung'u ciğerlerine, sonuna kadar.
Jungkook tuttukça kendini, Taehyung'un kokusu her bir hücresini daha sıkı kapladı.
"Bu gece benimle gelmezsen öleceğim Taehyung."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Taehyung'un Ağzından
Jungkook hiç duraksamadan elimi tutup eve doğru yavaşça ilerledi. Beni ne çekiyor ne de sıkıca tutuyordu. Onu takip etmeme yönlendiren şey Taehyung'un eli değildi, içime girdiği histi.
İtirafı karşısında afallamıştım. Benden bir tepki bekledi ancak hareket dahi edememiştim. Bana sarılıp başını enseme dayadığı an kanımdaki hareketlenme onu ne kadar çok sevdiğimi anlamama yeterdi.
Şimdi ise rüyada gibi takip ediyordum Jungkook'u. Onun sıcaklığından güç alarak ama özgürce. Bu adamın bana yapmayacağı tek şey vardı, incitmek. Beni kırmaktan çok korkuyordu. Onun yanındayken hissettiğim şeyin güven olduğunu anladım.
