YUMI'S POV
Dalawa na lang kami ni Bianca ngayon sa room niya...Jusko mga mare parang mahihimatay na'ko sa sobrang kaba...yong mga tuhod ko nanginig na,tapos pinagpapawisan na palad ko
Eh kasi naman si Fatima,kasalanan niya to eh,sira ulo talaga yon
Nagiisip ako kung paano ko tatakasan ang sitwasyon na to ng mag salita si Bianca
"So uhmm eto yong pamalit mo"
Huhu mukhang d ako makaka takas ah
"A-ahmm sige,thank you" kinuha ko yong tshirt na hawak niya at pumasok sa cr ng room niya
Pagka lock ko ng pinto,sumandal ako don and release my breath i didnt even know im holding
Kaya ko bang makasama si Bianca ng kaming dalawa lang?!Para akong natatae na ewan iniisip ko pa lang na magkatabi kami matutuloogg nakooo jusko naman
Inhale...exhale! Inhale...exhale!
Nagpalit nako ng damit,at lumabas na rin pagkatapos...nakita kong naka sandal si Bianca sa left side ng Headboard ng Bed niya
She smiled at me and signaled me na mahiga na rin
"Hindi ka pa inaantok?" Tanong niya
Umayos muna ako at sumandal rin sa Headboard ng bed bago sumagot
"Hindi pa naman,ikaw?"
Binaba niya yong Librong hawak niya at humarap sakin..
"Hindi rin,you know....this is the right time naa..." Dahan dahan niyang sabi at tumigil saglit
Right time na?
"Na mag kwento ka sakin" sabi niya at humiga na pero nka harap sakin
Ahh yon ba,akala ko naman kung ano na
Tinignan ko siya at naka tingin rin siya sakin,ayos a parang bata lang na nagaaabang ng bedtime story
"Well,dapat kase lahat kami ng Fam ko uuwi dto...but something/s happened kaya hindi nakasama si Mom and Dad and yong little sis ko" panimula ko..umupo ulit siya pero nakaharap na sakin
"Why?what happened?"she asked
"My little sis....uhmm she got into an accident..and that accident damaged her liver...I was capable of being her donor...but the doctors said im not physically and emotionally or even mentally prepared for it,so they didn't allow me...pero nagpumilit ako kase sinisisi ko sarili ko sa nangyari sa kanya,she was just 10 back then..i tried to donate my liver secretly but as i expected my Dad found out,Doctor siya sa hospital na yon eh"
I explained,when i looked at Bianca i saw her pained Expression
"Owww shoot,are you okay?may masakit ba?" Nag aalalang tanong ko
Umiling lang siya at huminga ng malalim
"Gosh im so sorry Yumi,its so insensitive of me na nag pumilit na mag kwento ka...i can't imagine how hard is it for you" She said in a concerned and sincere voice
"Ano ka ba,its okay...tapos naman na yon...naka recover na rin yong Sister ko...at Okay na rin kami ng Fam ko...nagalit kasi sila sakin,pero alam kong dahil nag aalala lang sila...They sent me here to take a rest sa pressure ng Grandparents ko sakin (father side,mother side yong kasama niya dto sa philippines),but leaving them behind feels like a punishment too" sabi ko and i reached her for a hug
Huy wag kayong ano jan ha,gusto ko lang e comfort siya at para malaman niya na okay lang talaga yong tinanong niya,baka maiyak pa to eh
She hugged back,and i heard her take a deep breath
