មន្តស្នេហ៌លោកប្រធានសង្ហារ😍(ចប់)✅

Part:១៤ រៀបការនឹងបងបានទេ

ស្នូលកាំភ្លើងក៏លឺឡើង តែមិនមែនជូអុីជាអ្នកបាញ់ទេគឺប៉ូលីសជាអ្នកបាញ់ជូអុីមួយគ្រាប់ កុំឲ្យបាញ់ថេយ៉ុង
ជូអុីក៏ដួលទៅលើដី ជុងហ្គុកបានរត់ទៅមើលជូអុីព្រោះគេក៏ស្រឡាញ់ជូអុីដូចប្អូនបង្កើត
"ជូអុី... ជូអុី...ថេយ៉ុង...ថេយ៉ុងអូនយ៉ាងម៉េចហើយ" ជុងហ្គុក​ ទៅមើលថេយ៉ុងម្តង
ក្រុមគ្រូពេទ្យក៏មកដល់យកជូអុី និងថេយ៉ុងទៅមន្ទីរពេទ្យភ្លាម គ្រូពេទ្យម្នាក់ដែលវះកាត់គ្រាប់កាំភ្លើងជូអុីក៏ចេញមក ព័ត៌មានបានចេញផ្សាយព្រោងព្រាតពីករណីមួយនេះ បានដឹងដល់ប៉ាម៉ាក់ថេយ៉ុង ជីមីន sugaនិងhopeផងដែរ ពួកគេក៏ឡើងមកទីក្រុងដើម្បីមកមើលថេយ៉ុង
"នាងមានសុវត្ថិភាពហើយ" គ្រូពេទ្យ
"បាទ អរគុណច្រើនណាស់លោកគ្រូពេទ្យ" ជុងហ្គុក
ជូអុីគេបាននាំនាងទៅបន្ទប់អ្នកជំងឺតែដៃជាប់ខ្នោះចំណែកថេយ៉ុងគេបានយកទៅព្យាបាលរបួសនិងសម្រាកនៅក្នុងបន្ទប់អ្នកជំងឺ
"អូមឆាប់ដឹងខ្លួនមកណា" ជុងហ្គុក មកមើលថេយ៉ុង
ស្អែកឡើង
ជុងហ្គុកទៅមើលជូអុីម្តង តែជូអុីត្រូវប៉ូលីសយាមកាន ខ្លាចនាងលួចរត់
"តើខ្ញុំអាចចូលទៅមើលនាងបន្តិចបានទេ?" ជុងហ្គុក
"បាទ សូមអញ្ចើញ" ប៉ូលីសម្នាក់បានអនុញ្ញាត
"អូនកុំគេងយូរពេកអី ឆាប់ភ្ញាក់ឡើងមក" ជុងហ្គុក
បាននៅកំដរជូអុី១០នាទីទើបគេត្រឡប់ទៅមើលថេយ៉ុង គេមកដល់បន្ទប់ថេយ៉ុងក៏ឃើញថេយ៉ុងដឹងខ្លួនមកវិញ
"អូនដឹងខ្លូនហើយមែនទេ មោះងើបមួយៗថ្នមៗ" ជុងហ្គុក
គ្រូពេទ្យក៏ចូលមកពិនិត្យថេយ៉ុង
"អ្នកជំងឺអាចចេញពីមន្ទីរពេទ្យបានហើយ" អ្នកគ្រូពេទ្យ
"បាទ អរគុណអ្នកគ្រូ" ជុងហ្គុក
"ចឹងលោកអាចនាំអ្នកជំងឺទៅកន្លែងទូទាត់ដើម្បីបើកថ្នាំ" អ្នកគ្រូពេទ្យ
"បាទ" ជុងហ្គុក បាននាំថេយ៉ុងទៅផ្ទះ
"ថេយ៉ុងកូនយ៉ាងម៉េចហើយ?" សុខជីន
"កូនមិនអីទេ កូនគ្រាន់តែរបួសបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ" ថេយ៉ុង
"ឯងនៅថាបន្តិចបន្តួចទៀតមែនទេ ទ្រោមដល់ថ្នាក់នេះហើយ?" ជីមីន
"ពេលនេះខ្ញុំអាចចេញពីបន្ទប់ពេទ្យបានហើយ" ថេយ៉ុង
"ចាំទៅផ្ទះរបស់យើងវិញណា" ណាមជុន
"តើខ្ញុំអាចសុំអនុញ្ញាតនាំថេយ៉ុងទៅផ្ទះរបស់ខ្ញុំបានទេ?" ជុងហ្គុក
"តើអ្នកកំលោះជាអ្នកណា? អរជាមនុស្សដែលនៅក្នុងព័ត៌មានបានចុះផ្សាយនោះមែនទេ?" សុខជីន
"បាទ គឺជាខ្ញុំ ខ្ញុំប៉ះពៅថេយ៉ុងវិញដោយមើលថែគេឲ្យជាសះស្បើយ" ជុងហ្គុក
"ម៉ាក់ប៉ាឲ្យគេនៅមើលថែថេយ៉ុងទៅ ស្រួលមិនស្រួលថេយ៉ុងអាចជាលឿនពេលនៅជាមួយគេ" hope
"ពិតមែនហ៎?" សុខជីន
"ពិតមែនណាម៉ាក់" ជីមីន
"អ្នកទាំងពីរនិយាយអីនឹង" ថេយ៉ុង
"បើចឹងក៏សម្រេចតាមនឹងទៅ!" ណាមជុន
"ឆាប់ជាណា" Suga
ថ្ងៃបន្ទាប់ជុងហ្គុកបានដំណឹងថាជូអុីបានដឹងខ្លួនគេក៏មកមើល
"ជូអុី អូនយ៉ាងម៉េចហើយ?" ជុងហ្គុក
"បងហ្គុក...." ជូអុី សម្លេងខ្សោយៗ
"ហេតុអីអូនធ្វើបែបនេះ?" ជុងហ្គុក
"ខ្ញុំសូមទោសបងហ្គុក!'' ជូអុី ដឹងកំហុស
"មិនបាច់សូមទោសបងទេ អ្នកដែរអូនគួរសូមទោសគឺថេយ៉ុង" ជុងហ្គុក
"គាត់ប្រហែលជាខឹងខ្ញុំស្អប់ខ្ញុំណាស់ហើយ" ជូអុី
"គេមិនបានខឹងឬស្អប់អូនទេ តែពេលនេះគេមិនអាចមកជួបអូនបានទេ" ជុងហ្គុក
"ផ្តាំទៅគាត់ផងថាខ្ញុំសូមទោសចំពោះរឿងគ្រប់យ៉ាង!" ជូអុី
"បានហើយអូនសម្រាកហើយឈប់និយាយទៅបងមិនរំខានអូនទេ" ជុងហ្គុក ក៏ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ
ពេលនេះថេយ៉ុងបានជាស្រួលបួលថេយ៉ុងបានរៀបគម្រងឲ្យជីមីនសារភាពស្នេហ៏ដាក់Suga គេបានឲ្យជីមីនណាត់sugaនៅរមណីយដ្ធានមួយកន្លែង
គម្រងការចាប់ផ្តើម
"បងsuga...ខ្ញុំនៅត្រង់នេះ" ជីមីន
"ជីមីនអូនណាត់បងមានការអីមែនទេ?" suga
"គឺខ្ញុំ...មានរឿងចង់ប្រាប់បង ខ្ញុំបានលាក់វាមកយូរហើយ!" ជីមីន
"រឿងអីអូនឆាប់និយាយមកបងចាំស្តាប់" suga
"គឺ...ខ្ញុំ...បាន...លួចស្រឡាញ់បងយូរហើយ តែខ្ញុំមិនហ៊ានសារភាពប្រាប់បងខ្លាចបងបដិសេធនឹងខ្ញុំ" ជីមីន
"ហេតុអីអូនទើបតែសារភាពប្រាប់បងនៅពេលនេះ?" suga
"រឺមួយក៏បងមានសង្សារហើយ បើបងមានហើយមិនអីទេខ្ញុំសូមទោសផង" ជីមីន រៀបដើរចេញតែsugaបានចាប់ដៃ
"បងមិនបាននិយាយថាបងមានសង្សារទេ គឺបងចង់បានន័យថាបងរង់ចាំពាក្យនេះយូរហើយហេតុអូនទើបតែសារភាពនៅពេលនេះ?" suga
"បើចឹងបានន័យថាបងយល់ព្រមហើយមែនទេ?" ជីមីន
"ពិតមែនហើយ រៀបការនឹងបងបានទេ" suga បានដកចិញ្ចៀនមក
"អឺម...អូនយល់ព្រម!" ជីមីន រំភើបរហូតដល់យំ
ពួកគេក៏បានអោបគ្នានិងដើរលេងជាមួយគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ចំណែកថេយ៉ុងនិងhopeចាំស្តាប់លទ្ធនៅផ្ទះ ជីមីននិងsugaត្រឡប់មកវិញ
"ជីមីនយ៉ាងម៉េចហើយ?" ថេយ៉ុង អូសដៃជីមីនមកសួរកន្លែងផ្សេង
"គាត់បានសុំយើងរៀបការហើយ" ជីមីន
"ជាការពិតទេ" ថេយ៉ុង អរផងរំភើបផង
ជីមីនបង្ហាញចិញ្ចៀនដែលsugaសុំរៀបការ
"ពិតជាឡូយខ្លាំងណាស់" ថេយ៉ុង
+ ពីរខែក្រោយមក
ថេយ៉ុង ជុងហ្គុកបានរៀបការនឹងគ្នា ចំណែកជីមីននឹងsugaក៏បានរៀបការនៅថ្ងៃតែមួយជាមួយថេយ៉ុងនិងជុងហ្គុកដែរ
# Vkook wedding💖

# YoonMin Wedding❤

#NamJin in Wedding Vkook and YoonMin💖

#Hope Single😭

Thank You For Read 💖