[LoveBugs] 5 - "Lahana ve havuç"

74 14 41
                                    

Emniyet kemerimi çözüp kapımı açtığımda sağımdakinin kıpırdamadığını gördüm

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Emniyet kemerimi çözüp kapımı açtığımda sağımdakinin kıpırdamadığını gördüm.

"Hadi, çık araçtan."

Göğsünde birleştirdiği kolları ile suratsız bir şekilde omuzlarını silktiğinde gözlerimi devirdim ve dışarı çıkıp aracı dolandım. Kapısını açar açmaz sinirli ses tonu ile söylendi.

"Özür dile benden!"

"Ne?" Ona olabildiğince en manasız bakışımı attım "Neden özür dileyecekmişim?"

"Bana yaptığın muamele iğrençti."

"Yalan mı? Kaç kişi ile randevulaştım şu zamana kadar?"

Bakışlarını kaçırmıştı. "Üç"

"Ah, özür dilerim o zaman."

"Hayatım üzerinde söz sahibi değilsin."

"Tamam, değilim!" Ellerimi teslim olurcasına havaya kaldırdım "Söylediklerim için özür dilerim. Sadece fazla şaşırdım tamam mı?"

Biraz yumuşamış gibi olacak ki bakışlarını kaçırıp söylendi "Ben de."

"Ben de ne?" Ona o kelimeyi söyletmeye niyetliydim.

"Ben de özür dilerim."

"Güzel." Sahte gülümsememi yüzüme yapıştırdım "Şimdi o kıçını oradan kaldır." Gökyüzünde doğru baktım. "Kara bulutlar geliyor. Kulübede odun var mı emin değilim. Odun topla."

Emniyet kemerini çoktan çıkarmış ve arabadan kendisini atmıştı. Ayağa kalkınca gözümde biraz daha heybetli bir hale bürünmüştü doğrusu. Sinirli ruh halimle fark edememiştim. Değişmişti. Büyümüştü.

Maskesini hızla yüzünden çekip aldıktan sonra bana kükremişti "Emir verme bana!"

"Sayın Jeon, benimle odun toplamaya müsaitseniz gelebilir misiniz?" Alt tarafını gözlerimle işaret ederken sinir bozucu bir gülümseme takınmıştım "Yoksa poponuz gece boyu soğuktan büzüşmüş bir muşmulaya dönecek."

Oflamış ve derin bir nefes almıştı. Ardından burada olduğunu yeni fark etmiş gibi çevresine bakınmıştı. Onunla birlikte ben de istemsizce etrafı incelemiştim. Buraya gelmeyeli aylar olmuştu. Tarla ile ilgilenmeyi yıllar önce bırakmıştım. Annem ve babamın şehre taşınması ile burası da sadece yazları gelip biraz kafa dinlediğimiz bir yer haline gelmişti. İnsanlar yaşlanınca tarlaları ile ilgilenmeleri de zorlaşırdı ama ben kararlıydım. Burayı -en azından küçük bir alanı- yeniden canlandıracaktım ve temizlik yapmanın ve bir şeyler ekmenin tam zamanıydı.

Bakışlarımı yeniden karşımdakine çevirdim. Yakışıklı yüzünde kısa biz göz turuna çıktıktan sonra bu inadı bırakmamın iyi olacağına karar verdim. Tarlaya odaklanmalıydım. Başarmam gereken bir mesele vardı.

LoveBugs Co. [TaeKook] ShortStoryHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin