İşte bu kadar. Elimdeki çantaya tıkıştırdığım eşyalara gururlu bir şekilde bakmıştım. Biraz temiz hava iyi gelecekti kesinlikle; ama bundan daha önemlisi de... Yıllardır hayalini kurduğum şeyi yapabilecektim. Bu düşünce ile içim biraz burkulmuştu.
Kötü anılar... Kötü anılar...
Yoksa... İyi anılar mı?
Kafamı iki yana sallarken düşüncelerimin hayali bir şekilde kafamdan fırlayıp duvara yapıştığını hayal ettim. Fakat bazı düşünceler duvardan sekip adeta beynime yeniden yeniden girmekteydi.
"Kafanı topla! Sen Kim Taehyung'sun!"
Sen ülkenin ünlü kemancısısın..
En azından olduğun şehrin..
Tamam tamam.. Sadece birkaç mahallenin. Her neyse.
Etrafıma hızlıca bakındıktan sonra sevdiğim siyah ceketimi tişörtümün üstüne giydim. Kendime ait bir tarzımın olmasını seviyordum. Hiç kimseye benzememek bir ayrıcalıktı fakat görüntümde bir eksiklik vardı. Bakışlarımı aynalı masama çevirdim ve gözüme çarpan küçük rozeti alıp ceketimin önüne taktım.
"Hah. Yakışıklısın dostum."
Kendimi seviyordum..
Hazırladığım çanta valizi hızla kaptıktan sonra küçük evimden çıktım ve aracıma bindim. Hava kış ayında olmamıza rağmen güneşliydi fakat esen rüzgar üşümeme sebep oluyordu. Gideceğimiz yerde hava durumunun nasıl değişeceğini ise kesinlikle kestiremiyordum.
Her neyse. Orada bana yardım edecek birine ihtiyacım vardı. Bu iyi olmuştu.
Hızla araca binip yola koyuldum. Randevulaştığım kişiyi almam gerekecekti. Büyük ihtimal olacaklardan habersizdi. Hayalini kurmak bile gülmeme sebep olmuştu. Parasını çoktan verdiğimden geri dönme ihtimali de yoktu. Heyecanlıydım. Açık olan yolda kısa sürede metro istasyonuna varmıştım. Kenara çekip dörtlüleri yaktıktan sonra ön camdan istasyon girişinin önünde bekleyen kişileri süzdüm. Kırmızı gömleği ile oldukça zayıf fakat maske takmayan bir çocuk vardı. Aradığım kişi beyaz maskeliydi. Diğer ikisinin arkası dönük olduğu için maskelerini göremiyordum. Hızla kemerimi çıkarıp arkaya doğru serbest bıraktım ve araçtan çıkıp üçlüye doğru yürüdüm. Yanlarına geldiğimde üçünün de maske takmadığını gördüm. Harika. Şimdi bana aval aval bakıyorlardı. Elimi saçlarıma attım ve bir şey düşünüyormuş gibi yapıp etrafıma sahte bakışlar attım. Böyle olmayacaktı. Araca dönüp araçta beklemeliydim. Hızla arkamı döndüğümde önümde duran kişi beni havaya sıçratmıştı!
"Yah!"
Biraz sinirlenmiş olsam da gözlerim yıllardır görmediğim tanıdık gelen bambi gözlerine odaklanmıştı. nefesimi tutmuştum. O benden daha şaşkın görünmekteydi. Belki de maskemi aşağı indirdiğimden ve kim olduğumun açık ve net bir şekilde ortada olduğundandı. Benim ise hala soru işaretlerim vardı. Fakat daha kötü bir şey olmuştu.
Maskesindeki LoveBugs ikonunu görmüştüm.
---
3. Bölüm Sonu
Poiiing~ Eliyon
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LoveBugs Co. [TaeKook] ShortStory
Cerita Pendek[LoveBugs]: Size nasıl yardımcı olabiliriz? Başlangıç: 14.08.2021