10. BÖLÜM

88 19 9
                                    

Morgan saatlerdir çığlık atıyordu. Ama pes edecek gibi durnuyordu. Eğer aradıkları kişinin kendisi olduğunu öğrenirlerse Karanlık Lord ona bundan çok daha kötü şeyler yapardı. Bir hayvana dönüşüp kaçmayı da deneyemezdi. Eğer dönüştüğünü görürlerse onun Morgan Dark olduğunu anlarlardı. Bellatrix dinlenmek için büyüyü durdurdu. O sırada Morgan'ın saçının bir kısmı beyaz oldu ama hemen eski haline döndü. Tabi Bellatrix fark etmedi. O odadan çıktığında kan ter içindeydi, zorlukla nefes almaya çalıştı. Onu sandalyeye bağlayan ipler hiç yardımcı olmuyordu. İyice kendine gelip biraz dinlendiğinde ipleri çözmek için büyü yapmaya çalıştı ama belli ki odada büyü yapmayı engelleyen koruma büyüleri vardı. Zorlukla bir yılana dönüşüp iplerden kurtuldu. Tekrar insana dönerek odayı taramaya başladı. Tavana yakın bir yerde küçük bir parmaklık gördü. Tam bir arıya dönüşüp dışarı çıkacakken pencerenin önündeki görünmez bir kalkana çarpıp yere düştü. Bu sırada tekrar insana dönüşmüştü. Bellatrix kaçmaması için her şeyi düşünmüştü. O daha ayağa kalkamadan dışarıdan adım sesleri geldi. Bütün gücünü toplayıp kendini sandalyeye attı ve ipleri zorlukla tekrar bağladı. Saatlerdir aralıksız işkence görmesi yetmezmiş gibi defalarca biçim değiştirmek de onu fazlasıyla yormuştu. Şuan kafasını kaldıracak hali yoktu. O sırada içeri Bellatrix girdi.

"Son kez soracağım. Sen kimsin?"

Morgan Bellatrix'in yüzüne tükürme isteğini zorla durdurarak ve sesini olabildiğince sakin çıkarmaya özen göstererek konuştu;

"Ben Morgan Le Fay. Aradığınız kişi değilim."

"Madem öyle, başka bir soru sorayım. Aaron'un yanında ne işin vardı?"

"Aaron benim arkadaşım."

"Ne zamandan beri? 1. sınıf değil misin?"

"Evet öyleyim. Trende tanıştık ve arkadaş olduk. Yeterli mi?"

"Sana inanmamı ve öylece serbest bırakmamı mı bekliyorsun?"

"Hmm... Evet?"

"APTAL! Böyle yaparak sadece kendine acı çektiriyorsun!"

"Madem ben olduğumdan o kadar eminsin, neden 'Lord'unu' çağırmıyorsun?"

Bellatrix aniden ona yöneltilen soruyla afallamıştı. Ama bunu belli etmemeye çalıştı.

"Ah, merak etme çağıracağım. Kesinlikle emin olduğumda."

*****

Bu kesintiden dolayı hepinizden gerçekten özür dilerim. Aniden canım yazmak istedi ben de böyle bir bölüm yazdım (%70'i aylar önce yazdığım ama atmadığım bölümden) umarım beğenirsiniz. Sanırım siz bunu okurken yazmaya devam edeceğim. Belki bu akşam bir bölüm daha atabilirim ama çok güvenmeyin siz yine bana. Neyse bayys😘❤

MORGAN DARKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin