İHANET

3. bölüm

hizmetliler odamı gösterdiler girdim odanin ortasında perilerin yatağı gibi bir yatak yeşil yapraklarla süslenmiş çiçekler falan dolabım hepsi çok güzel bir balkonum daire şekilde duvarlari uzun sarmaşıklarla kaplanmış yuvarlak şekilde beyaz altin dan bir masa ve sandalyeler herşey özene bezene koymuşlar gibiydi ve kapı çaldı *efendim ben sizin için özel hizmetlinizim siz ne isterseniz onlari harfi harfine yerine getirmek için burdayim.* çok şaşırmıştım benim kendime ait hizmetlim vardi çok garipti ben rahibeler tarafından büyütülmüş kimsesiz bir kizdim birden hayatım böyle değismişti. - Bana hazırlanmam için yardım edermisin bu arada ismin ne acaba? *ismim eli efendim, hemen yardımcı olurum.* duşa girdim ve bakım yaptı bana maske falan ilk kez böyle malzemeler kullanıyordum! Saçlarıma bakım ürünleri sürdü parfüm sıktı ve güzel bir elbise giydirdi saçıma örme taç yaptı ve kıvırttı. Aynaya bakınca bu ben miyim? dedim. Şaşkınlık içindeydim..
Sarah geldi ve *kızım gel seni biriyle tanıştırcaz*. Dedi panikledim bir an kimdi ki?! Aşağı indim bir çocuk vardı o kadar yakışıklıydı ki ve bana bakip gülümsedi bir an içim kıpır kıpır olmuştu ve -m-merhaba dedim kekeliyordum kalbim çok hızlı atıyordu bu hissi hiç yaşamamıştım ve bir ses yükseldi hell'den *güzel kızım bu senin abin leo!* o kadar sevinçliyken abin demisti ya sanki kalbimi çıkardı yerinden o kadar paramparça olmuştum -a-abim mi? *evet kızım senden 2 yaş büyük fakat o öz oğlumuz ondan sonra çocuğumuz Olmadı ve kız çocuğumuz olsun çok istiyoduk ve seni aldık* dedi babam göz yaşım aktı annem *bir sorun mu var olivya?!* dedi -yok sadece sevinçten. Diyi verdim oysa çok kırılmıştım bir sevgi tomurcuğu belirtmişti içimde leo ya karşı *peki kızım siz abinle çıkın gezdir leo onu buraları öğrensin* dedi babam leoda kafasını sallayarak onayladı çıktık arabaya bindik

*kardeş olmasaydık hayalimdeki kız gibisin olivya*

-ö-öylemi

*evet keşke kardeş olmasaydık seninle sevgili olup evlenmek isterdim fakat artık bu olası bile değil ben senin abin sende benim maalesef ki kardeşimsin!*

-ama kan bağımız yok öyle değilmi?
Dedim ve güldü bana utanmıştım yanaklarım kızarmıştı

*sonuçta seni evlatlık aldılar ve annem annen babam da baban bende abinim olivya değişen birşey yok maalesef*

Sustum ve yolculua bıraktim kendimi...