Norman bir telefonuna bir de yıldızlara bakıyordu, biraz yüksek bir yerde yaşadığından yıldızlar gözüküyordu. Bir sürü yıldız bir birlerine oldukça yakınken en uzakta bir yıldız duruyordu camdan o yıldızı gösterirken;
"Bu yıldız benim!" dedi ağlamaklı bir sesle.
O yıldıza yakın olan bir yıldızı daha gösterirken; "Bu da Emma!" Kendi olarak belirlediği yıldızın oldukça uzağında duran yıldızı gösterirken; "Bu da Ray!" Dedi artık göz yaşlarını tutamayarak. İçinden "Keşke biraz daha yakın olsaydık." Diye geçirmeden edemedi de.
Bir süre daha yıldızları izledikten sonra kendini yatağa atarak yavaşça gözleri kapanırken uyumamak için savaş veriyordu, Norman. En sonunda uykuya yenik düşerek gözleri kapandı gördüğü son şey ise, "Ray" olarak belirlediği yıldızın yanında başka bir yıldızı görmesiydi.
