aslan parçası | texting

3.9

ölü gibi uyumayı bırakmalıyım acilen...
---

  Aniden yerinden sıçrayarak uyandı genç kız. Saate baktığında sabah olmuştu. Tüm gece kabus niteliğinde rüyalar görüp uykusuz kalmıştı. En sonuncu rüyasında ise korktuğu olmuştu, Hamza fotoğrafları herkese yaymıştı bile.

  Bunun gerçekte az da olsa olma ihtimali, silmeyi atladığı fotoğraf olma düşüncesi onu yiyip bitiriyordu ama bunun böyle gitmeyeceğini anladı. Pazar günü olduğu için evdeki herkes uyuyordu ve Azra biraz olsun nefes alıp rahatlayabilmek için dışarı çıktı.

  Zaten evlerine oldukça yakın olan sahile indi ve yürümeye başladı. Karşıdan gelen kişiyi gördüğünde yolunu değiştirecekti ama biraz geç kaldı.

  "Azra!" bıkkın bir nefes alarak yanına gelen çocuğa döndü. "Ne?"

  "Konuşmamız lazım."

  İstemiyordu Azra konuşmayı. Karşısındaki çocuğa baktıkça sadece midesi bulanıyor ve sinir katsayısı artıyordu. "Konuşalım."

  Yanlarında duran oturaklara oturdular ve genç çocuk hiç beklemeden konuşmaya başladı.

  "Özür dilerim. Sana bunları yaşattığım için, seni yalanlarla dolu bir olaya sürüklediğim için ve en çok da seni tehdit ettiğim için. Ama kendimce sebeplerim vardı. Mert benden birini çaldı, ben de kendimce onun sana bağlanmasını sağlayıp işin sonunda iddiayı ortaya çıkaracaktım. Böylece de ufak çaplı bir intikamım olacaktı." Azra diyecek hiçbir şey bulamadı, zaten bir şey demesine gerek kalmadan da Hamza devam etti.

  "Ama sen her şeyi anlattın. Önce Mert sonra da diğerlerine. Ben battım. Sana çok kızgındım ve Mert'i es geçip senin üzerine oynamayı planlıyordum. Sildiğini sandığın fotoğraflar hâlâ elimdeydi, herkese yaymam an meselesiydi. Biliyorum çok şerefsizce, sağlıklı düşünemediğimi de biliyorum." devam etmesine izin vermeyip söze girdim.

  "Madem böyle bir şey yapacaktın, neden bunları bana anlatıyorsun?"

  "Bir saat öncesine kadar hâlâ aklımdaydı bunu yapmak ama evden çıkmadan önce babam, beni ablamın yanına Kanada'ya göndereceğini ve orada daha iyi bir eğitim alabileceğimi söyledi. Bilirsin, babama itiraz edemem, bu yüzden de bok gibi planları devreye sokmama imkan yok. Artık pişmanım, fotoğrafları da sildim."

"Gerçekten sildiğini nasıl bileceğim?" burukça gülümsedi genç çocuk. "Bilemezsin."

  "Diyorum ya işte, sağlıklı düşünemiyorum. Seninle burada karşılaşmam iyi oldu çünkü babam her şeyi hazırlamış ve gün içinde uçak kalkacak, ben de gideceğim. Beni affetmeni beklemiyorum, sadece özür dilemek istedim. Tüm yaşattıklarım ve yaşatmayı düşündüğüm o berbat şeyler için." söylediklerini bitirir bitirmez yerinden kalktı ve hızlıca uzaktaştı.

  Sinirinden söyleyecek hiçbir şeyi olmayan genç kız, giden çocuğun arkasından baktı. Gördüğü tek şey ise hastalıklı bir zihine boşa giden yıllarken pek sakin kalamazdı. Yerinden kalkıp evine giden çocuğa yetişti.

  "Biliyor musun Hamza, bugüne kadar sana hep koşulsuz şartsız yardım etmiştim çünkü seni abim yerine koyuyordum. Diğerleri bir yana sen bir yanaydın. Ama görüyorum ki benim abim hastalıklı düşünce yapısına sahip olan iğrenç biriymiş. Ufacık bir olayda bile gözünü karartıp herkesi harcayan biriymiş." Hamza duyduklarından sonra yerin dibine girmek, bir daha da asla çıkmamak istedi.

  "Gerçekten yazık çünkü artık sana baktığımda gördüğüm kişi abim değil, koca bir hayal kırıklığı ve zaman kaybı." dedi ve arkasına bile bakmadan geldiği yolu geri gitti.

  Kafası çok karışıktı, saatlerce ağlamak istiyordu ama değmeyeceğini de biliyordu. Sırf her şeyi söylediği için Hamza'nın kendisinden intikam almasına mı, Mert'in ondan birini çalmış olmasına ve bundan haberleri olmamasına mı yoksa Hamza'nın gün içinde uçağa binip Kanada'ya gidecek olmasına mı şaşırsa karar veremedi. Düşüncelerin içinde kayboldu.

  Dakikalar dakikaları kovaladı, en sonunda eve gitmeye karar verdi. Saat daha çok erkendi ve en başta Mert olmak üzere hiçbir arkadaşı bu saatte uyanık olmazdı. En iyisi daha sonra anlatmak diye düşündü ve evde uyanık biri varsa diye ekmek bahanesiyle dışarı çıktığını söylemek için bakkaldan ekmek alıp eve geri döndü.

---
sondaki ekmek kısmı kadar gereksiz insanlar var iste diyip açıklama yapmaya geçiyorum JXOWJXOWNXOWKXPWKZPWXJOWNXOWZBOW

normalde bu bölümde boyle ilerlemeyecektim çok çok farklı ilerleyecekti konu. ama ilham köpeklerim gelirken eksik gelmiş ben de yazamadım kafamdakini, boyle bambaşka bir senaryoya çevirdim.

keşke ilk başta kafamda olan şeyi yazabilseydim ama bu da içime sindi sanırım