Kanayan Yara (Karlos & Yaren)

8.Bölüm-Kokunu Unutmasam Sarsam Canıma

Şaşkınlıkla bakıyor karşısındaki manzaraya Karlos. Doktorun odasından sesleri duyup çıktığında gördükleri ile şok yaşıyor o an... Ferdi Yaren'in kolunu tutmuş sıkıca, sinirle bakıyor Yaren'e. Yaren ise köşeye sıkışmış kalmış, ürkek bir kuş gibi titriyor, dolu dolu gözleriyle bakıyor Karlos'un gözlerine. Sanki kurtuluşu arıyor Karlos'un kahverengi gözlerinde...

"Noluyor burada! Ferdi napıyorsun sen?" diye sorarken Ferdi ve Yaren'in yanına yaklaşıyor Karlos.

"Bir şey olduğu yok kardeşim. Bu hanımefendinin kim olduğunu anlamaya çalışıyorum sadece."

"Sebep?" Öyle sinirli bakıyor ki Karlos.

"Ne demek sebep? Merak ediyorum çünkü!" Aynı sinirli bakışlarla bakıyor Ferdi de.

İkisinin tartışması arasında kalmış, öylece izliyor Yaren. Ferdi'nin elinden kurtulmak istiyor ama hala sıkıca tutuyor Ferdi Yaren'in kolunu. Yaren'in çaresiz gözlerle koluna baktığını görüyor Karlos.

"Bırak, çek elini!" dediğinde Karlos, Ferdi'nin Yaren'in kolunu tutan elini tutup çekiyor Yaren'in üzerinden.

Sanki bir beladan kurtulmuşçasına kaçıyor yanlarından Yaren. Nefes alamıyor gibi hissediyorken atıyor kendisini hastanenin dışına. Peşinden Karlos ve Ferdi de çıkıyor.

"Yaren, dur...!" dediğinde yanına yaklaşıyor Yaren'in Karlos. Yavaşça tutuyor kolundan, durduruyor Yaren'i.

"Bırak, gitmek istiyorum." Üzüntüyle bakıyor Yaren, hıçkırıklarla ağlamak isterken tutuyor kendini zorla. Dudakları titriyor konuşurken...

"Lütfen, dur. Neler olduğunu anlamak istiyorum önce?" deyip sinirle Ferdi'ye dönüyor Karlos.

"Ne? Ne bakıyorsun öyle? Ben bir şey yapmadım... Sadece bu küçük hanımefendiye kim olduğunu sordum, ama cevap alamadım nedense. "

"Ne hakla sordun onu da anlat bakalım?" İsyan ediyor Karlos arkadaşına.

"Ya Karlos sinir etme beni! Gördüm sizi! İzledim! Hakkım yok mu kim olduğunu öğrenmeye?"

"Hakkın yok! Hele ki bağırıp çağırmaya, onu korkutmaya hiç hakkın yok..! Duydun mu..! Şimdi özür dile...!" Karlos'un gözlerinden ateşler çıkıyor sanki o an. Ferdi de Yaren de şaşkınlıkla izliyor onun bu hallerini. Neden bu kadar sinirlendiğini biliyor Karlos, daha önce kendinin yapıp pişman olduğu şeyi şimdi Ferdi'nin yapmasını kaldıramıyor.

"Karlos sakin ol lütfen, gerek yok böyle bir şeye...Ben sade-" Lafı bölünüyor Yaren'in.

"Hayır, gerek var. Özür dile Ferdi." diye gözlerini dikiyor Ferdi'ye.

"Karlos bak..."

"Özür dile Ferdi...!"

"Özür dilerim...!" İstemeden de olsa özür diliyor Ferdi. Karlos'un öfkesini tahmin edemiyor o an. Neler yapabileceğini kestiremiyor çünkü hiç beklemediği tepkiyi görüyor dostundan.

"Yaren, geç...!"

Bir anda tutuyor Yaren'in kolunu Karlos ve arabanın kapısını açıp Yaren daha ne olduğunu anlayamadan bindiriyor arabaya. Kendisi şoför kısmına geçecekken Ferdi kesiyor yolunu.

"Lan noluyor sana! Nereye..!" diye soruyor ama cevap bile alamadan adeta ezip geçiyor Karlos onu.

Öyle bir sessizlik oluyor ki sanki konuşmaya gerek olmayan bir dünyada gibi kalıyor ikisi de... Konuşsalar neyi nasıl anlatabileceklerini bilemedikleri, duyguların açığa çıkmaya cesaret edemediği bir dünya...

Uzun sessizlikle devam eden yolun sonu, akşamın karanlığında boğazın ışıklarıyla aydınlanan bir deniz kenarı oluyor. Arabanın kaputuna dayanmış ikisi de öylece karşılarındaki boğazı izliyorlar dakikalarca. Neden sonra sessizliği bölen Karlos'un sesi oluyor...