Bölüm Şarkısı: Sezen Aksu - Biliyorsun Sezen Aksu - Son Bakış
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nisan, 2018
Günler o kadar çabuk geçmişti ki, ne ara Nisan ayına gelmiştik farkında değildim. Aradan geçen zaman boyunca aklım hep ondaydı ama bir türlü onunla konuşmaya cesaret edemedim. Onunla ilgili haberleri Ece'den almıştım. Ama bunlar yetmiyordu ve sabah anlık bir kararla onu akşam için her zamanki yerde beklediğime dair mesaj atmıştım. O mesajdan sonra bir süre aynada kendime baktım. Onunla konuşmadığım süre boyunca kendimi bilmediğim bir boşluğun içinde buldum. Aslında bu boşluk hissi bana çok tanıdıktı ama onun hissettirdiği daha farklıydı. O boşluk onunlayken kaybolurken, o yokken daha da büyüyordu bunu hissediyorum. Ona alışmam dışarıdan bakıldığında çok çabuk gözüküyor olabilirdi lakin içimde ona karşı bastıramadığım bir çekim vardı. Bu çekimin sebebini hiç bilmiyorum.
Aynada kendime bakarken gün geçtikçe zayıfladığımı fark ettim. Belim çok incelemişti ve bundan hoşlanmıyordum. Bu konu için doktorumla konuşmam gerekiyordu. Elim açık olan karnımın üzerindeki yara izine gitti. Göğsümün altından başlayıp karnımın üzerinde büyük bir çizgi vardı. Bunu kendim yapmıştım hatırlıyorum. Geçirdiğim ağlama krizleri ve içime kapadığım zamanlarda kendime zarar veriyordum. Ama uzun zamandır hiçbir şey olmuyordu. Kullandığım ilaçlar anlaşılan beni dizginliyordu. Başımı sağ sola sallayarak aynanın önünden ayrıldım.
Ne yapacağıma dair bir fikrim yoktu. Odamdan terasa çıktım. Artık buranın camlarını ve üst kısmı açmanın vakti gelmişti. Kapının yanındaki düğmeye basıp üst kısım açılırken, aynı zamanda camları açmaya başladım. Birkaç dakika sonra bu iş bitmişti. Bakışlarım bir anlığına koltuğa takılı kaldı. Oraya bakmayı kesip etrafa baktım. Buradan birçok yeri görebiliyordum. Aslında bu daireyi birazda manzarası için babamın almasını istemiştim. Ev sanki tamamen benim için yapılmıştı. Neyse bunları bir kenara bırakıp aşağıya indim. Tam mutfağa gireceğim sırada kapının çaldığını duydum ve yönümü değiştirerek kapıya gittim. Kapıyı açtığımda karşımda Feray ve adını yanlış hatırlamıyorsam Civan vardı. Şaşkınlıkla onlara baktım. Neden gelmişlerdi?
