Oy ve yorumlarınızı ihmal etmeden sizleri bölüme alayım. Keyifli okumalar dilerim. :)(:
Bölüm Şarkısı : Sezen Aksu - Kurşuni Renkler Sena Şener - Sevmemeliyiz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazen bazı şeyler için yapacak bir şeyin olmaz. Ben tamda o zamandaydım. İkimiz için hiçbir şey yapamıyordum. Onun yanında oturup elini tutmaktan başka hiçbir şey yapmadım. Şu an ne geleceği ne de geçmişi düşünüyorduk. Çünkü artık ikisi de birbirine dolanmıştı. Geçmişi, geleceği ve ben, onun hayatını mahvetme yolunda emin adımlarla ilerliyorduk. Belki son olan şeyin suçlusu ben değildim lakin öyleymiş gibi hissediyordum.
Elimi elinden çekip, kalkıp yukarıya çıktım. Onu o küçücük girişte tek başına bıraktım. Biraz yalnız kalıp bazı şeyleri hazmetmesi gerekiyordu. Her zaman onun yanında olup, ona destek olamayacağım günler olacaktı. Bugünde o günlerden biri olsun istedim. Odamın kapısını açık bırakıp yatağımın üstüne attım kendimi. Aklım karışık, kalbim ise hissettiği duygularla darmadağındı. Onun halini asla anlayamazdım ama ne kadar canının yandığını tahmin ediyordum.
Aşağıdan gelen gürültüyle yatakta doğruldum. Koşar adım aşağıya indiğimde, girişteki büyük duvar aynasını paramparçaydı. Cam kırıklarını takip ederek bakışlarım onu buldu. Sağ elinin sargısını çözmüş ve elinden akan kanları izliyordu. Kendi canını neden umursamıyordu bu adam? Yanına gelerek önüne çöktüm.
"Sen ne yapıyorsun böyle? Bu elinin haline böyle Allah aşkına Arel!"
Elini tutarak içindeki camları temizlemeye başladım. O başı önünde eğik bir halde duruyordu. Gözleri açık mı kapalı mı, bilmiyordum. Bir anda elini çekip, ayaklandığında olduğum yerden başımı kaldırıp ona baktım. Ne olmuştu birdenbire? Bende kalktığımda bana bakmadığını fark ettim.
"Arel ne oluyor? Konuşabiliriz biliyorsun," dediğimde alayla güldü.
