1'

88 24 91
                                    

Yeni bölüm geldi!

Bekletmeden bölüme geçiyoruz <3

_______________________________________

Asıl zamandan 1 yıl önce-

Gözlerim... Anlamakta güçlük çekiyor gibiydi. Gözlerimi hızla açıp kapatmıştım, ama bu sonucu değiştirmemişti.

"Son Dakika!

Edirne'deki uçurum kenarından kendini aşağı atan Atlas Akbulut hayatını kaybetti.

Başta aşağı itilme ihtimali düşünülen Atlas'ın yakın arkadaşına yazdığı not ile intihar ettiği anlaşıldı..."

Başımdan aşağı sıcak su dökülmüştü sanki, bedenim kitlenmiş öylece kalmıştım.

O benim sevgilimdi...

Göz yaşlarım birer biraz akmaya başladığında istemsizce yakın arkadaşım Aslı'ya sarıldım.

O artık ölmüştü...

Ve biz dün gece kavga etmiştik, fakat sonucunda barışıp birbirimizi asla bırakmayacağımıza söz vermiştik.

Bu kadar kolay mı vazgeçecekti sözünden?

Hıçkıra hıçkıra ağladım omzunda. Kafamı biraz düzelttiğimde elim telefona gitti. Belki bir şey yazmıştı, belki... Son bir not.

WhatsApp'a girdiğimde Atlas'dan bildirim vardı.

Atlas'taki Ada: Senden binlerce kez özür dilerim, sevgilim.

Ama ben veda ediyorum. Bu yükü kaldıramıyorum. Lütfen, bana kızma.

Seni seviyorum, bunu unutma.
Seni her zaman seveceğim.

Sevgi zaten evrensel değil mi?
Her yerde olsun sevgimiz.

Farklı dünyalarda belki.
Gitarımı bıraktım, onu çok severdin. Her çalışımda beni izlerdin merakla.

Onu çalacak birilerini bulman gerekebilir, fakat ben bu yüke katlanamıyorum.

Sanırım hiçbir zaman bilemeyeceksin bunu. Ama beni mahvettiğinden emin ol ve kendine iyi bak sevgilim.

Atlas, seni Ada'da bekliyor olacak.
Kalbinde.

Göz yaşlarım daha da artmıştı.

O beni bırakmıştı.

Ve bu Ada'yı bulacak bir Atlas yoktu artık...

_______________________________________

Biliyorum bölümler çok kısa ama, elimden bu geliyor.

Sizler için keyifli olsun!

Görüşürüz.

floresta'☂- tamamlandı. Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin