floresta'☂- tamamlandı.

12'

Hoşgeldiniz,

Hem mutlu hemde biraz sinir dolu bir bölüm olacak. Daha yazmadım ama öyle düşünüyorum.

Neyse,

Umarim seversiniz, iyi okumalar!

_______________________________________

"Hadi canım,

Gerçekten mi? Onu göreceksin!" dedi Alin hayretle.

Aynı gün içindeki milyonuncu soruşu ile bende milyonuncu cevabımı verdim.

"Evet, Alin. Ama bir kez daha soraraan büyük ihtimalle katil olup gidemeyeceğim." dedim sinirle.

Koridorda yürürken, okuldaki bir kız grubunun beni süzdüğünü fark ettim.

"Alin, gitsek?" Alin'e cevap hakkı vermeden koridordan ayrıldık.

Alin sınıfa girerken lavaboya gitmek için koridorun sonuna yöneldim.

Kapıyı açtım ve ellerimi yıkamaya başladım. Garip hissetmiştim, birilerinin bana bakması ve iğrenmesi beni tarif edemeyeceğim duygularla sürüklemişti. Yüzümü yıkarken kapının tekrar açıldığını gördüm. Umursamadan yüzüme su çarpmaya devam ettim.

Birden saçımı bir el tuttu ve kaldırdı. Gözlerimi açtığımda bu az önce beni süzen kızlardı.

"Bakın burada kim varmış? Atlas'ın eski sevgilisi."

Saçımı elinden kurtardım.

"Ne istiyorsun?"

"İntihara sürüklediğin sevgili listene Alin'in de eklenmemesi." dedi kinayeyle.

Öğrenmişlerdi.

"Sen... Nereden biliyorsun?"

"Suçunu para ile gizlediğiniz haber kanalları konuştu, canım." dedi.

Gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı. Tam giderken kızlardan diğeri kolumu tuttu.

"Seni gördükçe iğreniyorum. Onu intihara sürükledin, ve şimdi aynısını Alin'e de yapacaksın. Şerefsizsin."

Hiçbir şey diyemedim, içimden ona sövmek gelse de konu Atlas olunca hep bir yerlerim durmak için beni zorluyordu. Çünkü bunun bir faydası olmayacaktı, her şekilde o gitmişti.

Kolumdan kurtulup lavabodan çıktım. Göz yaşlarımı tek tek silerken bir elin bana uzandığını gördüm. Elinde peçete vardı. Yüzüne bile bakmadan peçeteyi alıp oradan ayrıldım.

Kimdi,

Neden yardım etti bilmiyorum.

Sadece bunlardan kurtulmak istiyorum. Sınıfın önüne geldiğimde son kez yaşlarımı sildim ve sınıfa girdim. Sırama geçtiğimde Alin garipseyen bakışlarla bakıyordu bana.